Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Evvel ahir efgânım var
Vech-i Hakka seyrânım var
Bir onulmaz derde düştüm
Gece gündüz giryânım var
Düştü gönül aşk oduna
Cevgân olup meydanına
Canân gelip top çevirdi
Alıp götürdü yanına
Bir ummana varıp daldık
Şerh olunmaz ilim aldık
Hayretlere düştü gönlüm
Cemaline baka kaldık
Padişah nikâbın çekti
Gözlerime perde dikti
Meğer bir anlık can imiş
Sandım ki bitmeyecekti
Yanık gönlüm suya vardı
Billur akar bir pınardı
Ateşime çare sandım
Söndürmedi sanki nârdı
Derler imiş bu aşk böyle
Zakir dön iki söz söyle
Beyaz kaftan giyenlere
Neşter vurup derman eyle
Efgân: figanlar, inlemeler.
vech: vecih, yüz, suret, tarz, ön, alın
seyrân: gezinti, yolculuk
giryân: ağlayan.
Cevgân: top ve sopa ile oynanan bir oyun
nikab: örtü
nâr: ateş
zâkir: zikreden, Allah’ı anan.
Kaftan: hilat, giyilecek üstlük
neşter: çok keskin ameliyat bıçağı
