Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
AH ŞU HERKESİ
Prometheus insanları yaratırken,
Çamur ile göz yaşını kararak yaratmış!
İçine birde sevgi denilen şeyi katmış,
Cenazelerden insanların ağlaması,
İşte buradan gelirmiş!
Fayton gitti
Yerine elektrikli faytonlar geldi,
Yok artık eskisi gibi gözyaşı dökmesi,
Yanıp tutuşulması,
Şimdi ki aşıklar,
Hasret çekmek ,
Yanmak yerine,
Aşkların postmodernizimini buldu!
Yol göründü,
Bilinmez bu kaçıncı hicret oldu?
Ölümden öte köy yok,
Her aşk,
Parayı ve ihtişamı severmiş,
Tahir ile Zühre’nin aşkları çoktan öldü,
Aşığın hali,
Doğrucu Davut’tan da berbat oldu!
Bir masal dinlemişti eskiden,
Birbirlerini sevip de,
Kavuşamayanlardan söz eder!
Fuzuli olmasaydı,
Kim bilirdidi ki?
Leyla ile Mecnun’un aşkını!
Şimdi öyle şairler de çoktan Fuzuli oldu!
Yeşili severim,
Ve de birde güneşi de,
Ne yazık eski yeşiller,
Olmuş haki birader!
Toz ,toprak,duman,
Sararmış o güzelim çimen,
Ortalık kuru nefeslillerle doldu,
Kurudu her şey hazan gelmeden!
Ah şu herkesi ,
Kendimiz gibi bilmemiz yok mu,
Canım,cancazım dediklerimiz,
Hep kazıkladı geçti!
Hani olur ya dedik,
Olmaz sa zaten alışıktık!
Külün üstünde ateş yanmaz,
Kerem bir kere yanmış,
Bizim yanmamızın esamesi okunmaz,
Biz yandığımızla kalmışız zaten!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
03.06.2018
