Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
UZAKTAN UZAKTAN YANMAK
Mutluluğun resminde,
Bir soba,
Sıcak iki çay,
Ve de y,
Yanda oturan yar,
Senin anlayacağın,
Mutluluk samanlıkta seyran!
Kırık alfabelerim var,
Benden neşeli mesaj bekleme!
Erkekliğin göz kör olsun,
Özlersin,
Ama söyleyemezsin,
Oflarsın puflarsın kendi kendine işte!
Kimse kimsenin,
Sırtındaki ağırlığı bilmez,
Herkes kendi çektiğini bilir,
Bazen uzaklara gitmek istiyor insan,
Kimsenin ulaşamadığı yerlere,
Ama ayaklar girmemek için sürter!
Yalnız mı yalnız,
Hem de yapayalnız,
Ne ilk bahar,
Ne yaz,
Gittiğinden beri,
Mevsim bende güz!
Bir tek ben değilim sensiz,
Kalemde öksüz!
Karşılıklı iki çay içsek,
Her şey düzelecek,
Ama ne mümkün!
Haydi al gülümsemeni gel desem,
Araya bin bir engeller çıkar,
Yangın küle dönünce,
Yağmur yağsa da hoş,
Yağmasa da hoş!
İşte eski şiirler gibiyim!
Kimseden bir şey beklemem,
Senden başka!
Haydi birbirimizi üzmeyelim,
Birbirimizden kalmadı zira!
O senin neyin oluyor diyenlere,
Uzaktan uzaktan yandığım olur demekten bıktım!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
11.02.2018
