Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ALLAHA EMANET
Kendimi bulmak için,
Yol geçen hanına gittim,
Hancı gidenler gidiyor,
Bıraktıkları doğru çöpe dedi,
Acaba ben neredeyim?
Bazı insanları,
Çarpsan da,bölsen de,
Toplasan da,çıkarsan da,
Fark etmiyor işte,
Solda sıfırlardandır böyleleri!
Dedi hükümet,
Seçim vakti geldi,
Diriye sayılanlardan ,
Yapıverdiler şu garibi!
Az gittim,
Uz gittim,
Dere tepe düz gittim,
Bir antika meraklısı,
Takmış boynuna,
Eski bir madalyon gibi
Aslında galp bakırken,
Girivermişim,
Madah sınıfına hani!
Bir gün,
Eski bir zahit yoluma çıktı,
Bir gün biri çıkar,
Ve sana,
Bütün gidenlere,
Teşekkür ettirir demişti!
İnsan sevmeye,
Bir başladı mı,
Yaşamaya da başlarmış!
Gereği düşünüldü dedi,
Felek usta bana,
Bu kadar mutluluk,
Bir garibe çok fazla!
Bir yılın üç ayı bahar sa,
Dokuz ayıda yakarca!
Ve Allaha emanet ol dedi ve gitti,
Garibin zaten kimi vardı ki?
Beni hep yalancı baharlar aldattı,
Tam sevdiğine inandırdı,
Yalnızlık ayazına terk etti!
O saat,
Şehrin varoşlarına yapılmış,
Kaçak gecekondular gibi oldum,
Aslında varımda,
Kütük te yokum Allahıma!
Dedim ki kendi kendime,
Bazen güldüm,
Bazen ağladım,
Hayatı sensizde yaşarım sanmıştım,
Aldanmışım!
Bağımlı olunca,
İnsan özlediğini de,
Bir kenara bıkamıyormuş,
Dinime imanıma!
Zorda olsa,
Uzaktan uzaktan seviyorum işte!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
08.01.2018
