Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
LAF LAF LAF
Ne Apollan’un okunu,yayını kuşanabildim,
Ne Tanrı Pan’ın kavalını çalabildim!
Afrodit’in,
Mabetinin önünden bile geçemedim,
Bir garip İsmo işte,
Sarı,kuru ufacık,tefecik,
Halil efe’nin tekne kazıntısı derler!
O kadar çok uhdelerim oldu ki içimde,
Boş ver İsmo,
Borcum olsun dedim hep kendime,
O kadar çok borç biriktirmişim ki,
O kadar da tokatçı olunur yani!
İçimden geçenlerden,
Bir tezgah yapıp,
Satmak geldi içimden,
Kör olası zarbolar
Tezgah kurdurmadılar!
Bunca yılın definecisiyim,
Kazmadığım yer yok,
Bula bula bereket tanrısını buldum,
Anasını satayım,
Dedi antikacı,
Bu para etmez oğlum,
Vites değiştirirken,
Herkes buluyor bundan!
Önceleri küçük bir çocuktuk,
Sonra büyüdük,
Koca bir adam olduk!
Sonra baktık ki,
Büyüyen biz değil dertlermiş,
Biz küçük kalıp,
Meğer dertleri büyütmüşüz!
Çalışkan insan defter tutar,
Avare insan şiir yazar!
Ne olacak işte,
İşimiz boş gezenin boş kalfası olmak,
Laf,laf,laf,
Laf çok,
Lakin cepte para yok!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
21.06.2017
