Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
BİR BEN BİLİRİM BİRDE YARADAN
Hasret zor iştir dostum,
Gelirsin pencerenin yamacına,
Bakarsın şöyle dışarıya,
Gelen giden yok,
Nefesinden cam buğulanır,
Parmağınla bir kalp çizersin,
Yazarsın içine isimlerinizin baş harflerini,
Bir ok çizersin,
Kalbin çoktan delinmiştir,
Kan kaybetmektesindir aslında,
İnsan kendini yargılar,
Dersin neden gitmedim ardından!
İlacı olmayan bir hastalıkmış,
Şu özlem denilen şey!
İçtiğin çay bile dertlendirir,
Eski günleri getirir aklına,
İnsan yarasını sever mi?
Seviyormuş dinime imanıma!
Saklıyorsun bir nişan gibi,
İnsanın içi yanar mı?
Yanıyor işte,
Nereden nereye!
Dalga değil ki yüreğim,
Öfkesini kıyılardan çıkarsın!
İçimdedir dertlerim,
Nasıl yaktığını,
Bir ben bilirim,
Bir de Yaradanım!
Beni en iyi sen bilirsin,
Ama şu an,
Bildiğin gibi değilim,
Sadri Alışık’ın söylediği gibi,
Efkarlıyım abiler!
Ben ne şu baba rakıyı bırakabildim,
Ne de seni be gülüm!
Biri ciğerlerimi parçaladı,
Biri de yüreğimi!
Şimdi beraber güldüğümüz o yerlerde,
Tek başıma bilsen ne ahlar çekiyorum!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
31.01.2017
