Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Ayışığı
Ben bir koza içinde,
Mavi buzdan, soğuk mu soğuk,
Duramadım kor ateşler içinde…
Ne sen kavurdun beni,
Ne de kızıl alevler,
Sustum, kara taş oldum,
Bilemedin; her söz ak bir inci içinde…
Kırsan döksen, bil ki eğilmez kaşım,
Sen mutlu ol, sen iyi ol telaşım,
Sözler, haller, pay edilen zamanlar,
Hepsi gönül, hepsi hürmet içinde…
Çamur oldum sen üstümde gez diye,
Toprak oldum sen üstümde toz diye,
Özlem diye, hasret diye, biz diye,
Aslan oldum, ceylan oldum, kendimce...
Farzet ki, bir hoş rüya gördük biz,
Hepsi hayal, ve her kelimesi bir giz,
Ne sen düştün yerlere sırça köşkünden,
Ne ben alçaldım sensiz…
Ayışığı sonsuz hüzün içinde…
(Ankara-Kasım 2010)
Saffet Akkaya Sancak
