Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Dilimizde ki Kış 'tan yüreğimizde ki endişe korku dolu Ayaz'dan ve şu uykuya olan bağlılığımızdan vazgeçersek eğer, ve dönersek yüzümüzü tüm gerçeklere belki yine o aydınlık yola çıkarız tek yürekle...
Kutlarım bu anlamlı ve harika şiirinizi.
Saygılarımla..
========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: Ergin Bingöl
Alan: (grup üzerinden) Canan Akpınar
Tarih: 26.08.2016 08:35:00
Konu: [hikmet-atis-dos..] Halkım, Yurdum İnsanına... (YENİ ŞİİRİM) **Mutluluklar sizinle olsun.
----------
Bir haftayı aşkın bir süredir; arada kısa sürelerle aranızda bulunmuş olsamda, paylaşımlarda ve arkadaşlarımın paylaşımlarına katkı sunamadım; bu nedenle aranıza tekrar,'Halkım, Yurdum İnsanına... 'başlıklı bir şiirimle dönmüş bulunmaktayım. Şimdiden, şiirime göstereceğiniz ilgiye, görüşlerinize ve değerli yorumlarınıza teşekkür ederim. Sevgi ve saygılarımla esen kalın.
Halkım, Yurdum İnsanına...
Bizans’ın başkomutanı Romen Diyojen’e karşı,
Beyaz savaş giysileri içinde Alparslan’ın önderliğinde,
Kahramanlık destanı yazmışız Malazgirt’te,
Biz ki, daha ne umutlarla direndik nice ordulara;
Oysa hiç durmadı eli maşalı Emperyalizm,
Bir bardak suda fırtınalar koparttığı bünyemizde, sinsi,
Onulmaz bir virüs gibi hain tuzaklarla girdikçe içimize,
Ekti nifak tohumlarını göz göre göre,
“Belki bir gün tutar ümidiyle” her döneminde ülkemin…
Oysa biz kendimizden bildik, kemirdik,
Kemirdikçe birbirimizi kendi içimizde anlamadık;
Bünyemizdeki sinsi, nefrete bürünmüş belaların,
Kindar ecinnilerini yok etmeyi…
/.
Aydınlık yarınlar adına bağnaz,
Çağımıza uymayan tutarsız düşlerden temizleyemedik,
Korkuyla beslenmiş zihnimizi,
İçtenliğimizi kaybettik;
Hiç güvenmemişiz gibi geçiremedik, erdemli,
Tutarlı duygularımızı birbirimize sevecenlikle...
Sonunda tatminsiz, bencilliklerimiz cinnet geçirdi,
Halkımızın üzerine ordumuzu saldı kukla,
Örümcek kafalı, cani, din istismarcısı bir zihniyet;
Direndi halkımız, parçalanmadık ama bölündük…
/.
Oysa aydınlanmaya gecikmiş değilsin halkım,
Büyüksün ama elvermiyor cehalet değil mi?
Ne olurdu gölgelerimizi, aydınlıklarımızla yok...
................
