Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
940
YANSIN BE LEYLİM YAR 5
Bu dağ ne karlar gördü omuzlarında
Almışken yükünü boran fırtına şakaklarında
Ne kardelenler şair göğsü
Yanlış zamanın çarkında
Ve de vurgun yemiş bir mekânın bağrında
Ne küheylanlar
Ne özgür Kızılderili atları
Ne Arap kısrakları hep saçları rüzgârda asi
Zil kara
Bu dağ ne sevdalar gördü
Bir sırat köprüsü kıldan ince kılıçtan da daha keskin
Ne aşklar
Her biri bir uçurum bir yalıyar
Ve de ne vefasızlıklar yazdı karlar üstüne
Sen ne gördün ki a’ beyazı
Bre karların kızı
Kar yıldızı
Karları delmek senin neyine
Ne eşkıyalar yurt tuttu
Başı dumanlı
Ne şakiler mekân
Vefalıydı güya ve de vurgun hepsi de
Yeminleri dinim imanım
Ve de taşım toprağım üstüne
Karlı dağ başım güzüm hakkı için
Yüceliğim üstüne
Kimi
Yağmur oldu aktı gitti yıktı bendimi
Kimi en acımasız rüzgâr
Dallarımı kırdı
Kimi en azgın güneş
Yeminim kayalarım üstüne
Kimi gülen ay nöbette
Hep uçurumlarımda
Ve tabakam o dağda kaldı
Ve de türkülerim özgürlük üstüne
Ah be kartal kayası gönlüm
Kartal yuvası
Çekip gitmeler hangi kitap üstüne
Bu dağ ne karlar gördü be
Omuzlarında
Almışken yükünü fırtına boran şakaklarında
Ne kardelenler şair göğsü
Yanlış zamanın çarkında
Ve de vurgun yemiş bir mekânın bağrında
Bir dağ ki bu dağ
Hep otuz beş yaşıma denk
Varsın alsın omuzlarımı boydan boya kar
Ne çıkar
Essin şakaklarımda bora fırtına en delisinden de rüzgâr
Bir iman tahtasıdır ki bu döş
Her yol şair kapısına çıkar
Varsın açsın kardelenler
Zaman dediğin nedir ki
Ve hangi mekân vefasızlığı çalar
Varsın yağsın karlar üstüme ben karayım
Yüreğim hep beyaz
Bir baş ki bu dağ zirvedir hep tepesi ezelden ebede kar
Yaz kış
Güz
Ve ilkbahar
Ve hep
O mahur besteyi çalar
Bu yürek dağ
Yolum hep kış
Yar aşkına yanmış bu gönül ezelden ebede eşkıya
Yansın
Yansın be yar
Çok mu sana yanmak be
Çok mu kül olmak be
Leylim yar.
