Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Geri dönmeyeceksin biliyorum...
Yılların yüklediği buruk hüznünle tebessüm etmeyeceksin bir daha...
Yalnızlığına gömüldüğün günlerde, bir bardak demli çayda aradığın mutluluğu bulamayacaksın... Sabah voltaların ve ciğerlerine dek çektiğin cigaran olmayacak artık. Güneşin toprakla öpüştüğü, zamanın mevsimlere bölündüğü hayallerin kalmayacak... Gelir diye beklediğin yolcular o yolları kullanmayacak...
Ve sen, geri dönmeyeceksin...
Biliyorum...
Ellerini özlüyorum Baba...
Sadece bayram sabahları dudaklarına götürebildiğim ellerini...
Oysa ne kadar da çok isterdim her gün yeniden ellerine sarılıp seni sevdiğimi söylemeyi...
Ellerini özlüyorum Baba! ...
Sevdamı filizlendiren, bana beni anlatan ellerini...
Yapabildiğim en iyi şeydir ağlamak Baba! ...
Yokluğuna ağlayarak alıştım.Rüyalarıma ağlayarak konuk ettim seni.
Dedim ya, yapabildiğim en iyi şeydir ağlamak Baba! ...
Bu yüzden sensizliğe senin hayalinle birlikte ağlıyorum.
Gözlerimi gözlerinde ağlayarak buluşturuyorum.
Ağladığına hiç şahit olmadım ama ağlarken, seni daha çok seviyorum...
Ölüm dedikleri şey bu muydu Baba?
Böyle ansızın, böyle birdenbire, böyle veda etmeden çekip gitmenin adı mıydı ölüm?
'Babam nerde? ' dediğim de, bir toprak yığınını gösterip:'işte baban! ' denmesi miydi ölüm? Senin ölümün bu muydu baba... son bir kez bakıp konuşmadın benimle. bir veda bile etmedin. Hep sustun, hep dinledin... Hiç bir soruma cevap vermedin baba...
Oysa saatlerce oturdum başında, hep anlattım, hep ağladım... Bir kelime bile etmedin bana.
Ölüm dedikleri şey bu muydu baba? ...
Ölüm dedikleri şey bu kadar mı basit ve anlamsızdı? ...
Şimdi yoksun...
Ve geri dönmeyeceksin, biliyorum...
İşte bu yüzden sensizliğe küsüyorum...
Bir sabah ezanlar yeni yeni okunurken, güneş henüz toprakla buluşmamışken, fırtınalar yeryüzünü terk etmemişken sana geleceğim Baba! ..
Kimse olmayacak yanımda, hiç kimse...
Sen yoksun, geri dönmeyeceksin, biliyorum...
İşte bu yüzden sana geliyorum... Peşimden öldü diyecekler belki... yahut hiç yaşamadı...
Ne derlerse desinler Baba! ..
Sana geliyorum ve geri dönmeyeceğim...
Biliyorum, Baba! ...
biliyorum...
Kenan YÖRDAN.
Hüznün dağlar kadar şimdi....2007. istanbul.
