Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
AFFET BENİ ALLAHIM
Alak ile Peygambere oku dedin,biline.
Kalem ile yetmez dedin,al kalemi eline.
Müdessir’de uyan dedin,kapıl tebliğ seline.
Müzemmil’den el almazsam,affet beni Allah’ım
Ben ilk önce dönüş sana,diyerekten ağladım.
Sözün ile ışık olup,yüreğimi dağladım.
Atladım da ırmağına,çavlan olup çağladım.
Bu aşka ben eremezsem.affet beni Allah’ım.
Fatiha’da doğru ile, dosdoğruya takıldım.
Tebbet ile dağlar gibi,ateşlere atıldım.
Tekvir’de ben sabah ile,nefes nefes çatıldım.
A’la ile ürpermezsem, affet beni Allah’ım.
Aşık olup ağlamaya,niyet ile duruldum.
Gözyaşlarım durdu kaldı,deryalardan soruldum.
O,ağlayan gözlere ben,bilsen nasıl vuruldum.
Ben gözüme kin beslersem, affet beni Allah’ım.
Leyl’e geldim,özle yüzüm,sonra elin aç dedin.
Fecr ile ben,çok düşündüm,nasıl razı eylerim.
Duha ile koştum vardım,yetimleri söylerim.
İnşirah’ta yük çok ağır,affet beni Allah’ım.
Bağda gezdim dağda gezdim,yaşadım ben hep seni.
Ver bana şu göz yaşımı,ya Rab inlet hep beni.
Benden aşık,benden yanık,kırda gezen şu deli.
Deli bile olamazsam,affet beni Allah’ım.
Çıra gibi tutuşarak,yandım ben Kur’an ile.
Asr’a geldim ah eyledim,hüsranım geldi dile.
Adiyat’ta maldan mülkten,arındım alem bile.
Kevser’den az ister isem, affet beni Allah’ım.
Tan yerinde serçelerin, duasını dinledim
Serçe kadar olamadım,diyerekten inledim.
Düşünmezdim Yaradanı,şimdi ise binledim.
Bir an bile düşünmezsem, affet beni Allah’ım.
Tekasür’de cehennemi,gördüm bu gözler ile.
Maun’larda kül oldum ben,o acı sözler ile.
Kafirun’da çok ağladım,yıkılmış özler ile.
Fillerle savaşmazsam eğer,affet beni Allah’ım.
Ormanlarda her tür ağaç,baktım hayat kaynıyor.
Okyanusta her tür balık,neşe ile oynuyor.
Gökyüzünde Samanyolu,bakılmaya doymuyor.
Mahzun isem,suskun isem, affet beni Allah’ım.
Felak ile her nesneden,ben sinene saklandım.
Nas içinde dolaşırken,cin olup da yoklandım.
İhlas ile iman oldum,senle dolup aklandım.
Necm diyor ki dur bir hele, affet beni Allah’ım.
El açtım da pencereden,sana dua eyledim.
Cevap geldi apansızın,dedim ki ben neyledim.
Ödenmez ki Allah hakkı, kurda kuşa söyledim.
Kul hakkıyla gelir isem, affet beni Allah’ım.
Abesede bir kıyamet,insan görmez yarini.
Şems vurur da silemezsin,asla nefsin terini.
Buruc ile duyarım ben,imanın izlerini.
Tin’de hüküm veren sensin, affet beni Allah’ım.
Yanımdaki deli ise,neden namaz kıl dedi.
Sandım ki ben salih bir kul,bana nazar eyledi.
Sordum taşa sana giden, yolu bir bir söyledi.
Deli olup gelemezsem, affet beni Allah’ım.
Kureyş ile söyledin ki, bu evin Rab’bi benim.
Kaari’a’yla anladım ki,haviye benim tenim.
Kıyamet’te Ay’la Güneş,buluşmuşlar niderim.
Hümeze’de hutameyim, affet beni Allah’ım.
Rüzgar oldum ben yolunda, toza toza savruldum.
Ateş oldum ocağında, yana yana kavruldum.
Hamur oldum dost elinde, bir iyice yoğruldum.
Can pişmeden gelir isem, affet beni Allah’ım.
Mürselat’ta ayrım günü, hüküm günü yaşadım.
Kaf’ta vardı çifte kayıt, ağlamaya başladım.
Beled geldi yetimlere, zulmedeni haşladım.
Tarık ile gözet beni, affet beni Allah’ım.
Yıldızlara bakar oldum, alemler hakkı için.
Sorarım ben hep kendime, koşar karınca niçin.
Şekil bende var gözükür, sende yok olur biçim.
Ben biçimle gelir isem, affet beni Allah’ım.
Kamer ile dört kez bana, öğüt aldın mı dedin.
Sad’da Allah deyin diye, dağlara emreyledin.
A’raf’ta kalmayın diye, her bir şeyi söyledin.
Cin’de insan insanda cin, affet beni Allah’ım.
İlk bilgiyi verdin bana, sonra lal oldu dilim.
Anladıkça seni inan, çaresiz kaldı ilim.
Her ipliği sen olunca dokunur mu bu kilim.
Atılmış bir bez olsam da, affet beni Allah’ım.
Yasin ile çok çağırdın, bizi diri olmaya.
Furkan ile cihat açtık, küffar durdu solmaya.
Fatır ile yaradılış, düşünceye dalmaya.
Meryem ile eğmezsem dal, affet beni Allah’ım.
Ölem dedim ölemedim, ölüm bana gelmeden.
Ecel gelip can evimi, can evimden delmeden.
Yar uğruna varım yoğum, can içinden vermeden.
Malım ile gelir isem, affet beni Allah’ım.
Ta’ha ile anladım ki, arşın üstünde Rahman.
Vakıa’yla şom yaranı, verdi bana el aman.
Şuara’da çok peygamber, ibretleri çok yaman.
Neml’den ibret almaz isem, affet beni Allah’ım.
Musa ile Tur dağında, sesin ile öleyim.
İsa ile dirilerek, divanına geleyim.
Muhammed’in toprağına, ak yüzümü süreyim.
Toprak yüzde gelmez isem, affet beni Allah’ım.
Kasas anlattı ki bana, Haman’ların yok sonu.
İsra ile söyletti ki, açılırmış gök yolu.
Yunus kavmi bir kavim ki, her biri iman dolu.
Hud’da Ad’da ne dersler var, affet beni Allah’ım.
Dağdan bir taş Allah diye, yuvarlandı aşağı.
Sıra sıra dizdin bize, ekinlerde başağı.
At sırtında hizmet eden, küflenmiş bir kaşağı,
Olamadan gelir isem, affet beni Allah’ım.
Yusuf durur kuyularda, Yakup benim gözyaşım.
Lut tertemiz Allah kulu, dedi kavme vay başım.
En’am içre bak semaya, Allah olsun yoldaşın.
Saffat’taki hırsız olsam, affet beni Allah’ım.
Dedin komşuların kutsal, kırma komşu kalbini.
Omzunda jandarmalar, yazar hakim celbini.
O bir canlı, sana sadık, dosdoğru tut kalbini.
Kalbim gelip hak dilerse, affet beni Allah’ım.
Lokman ile gezdim dağı, her çiçeğin bir derman.
Sebe ile besbelli ki, Hak’tan gayri yok ferman.
Zümer’de şefaat Rab’bim, onsuz yürümez kervan.
Mümin kalbi kırar isem, affet beni Allah’ım.
İsa dedi gök meleği, olmak için çocuk ol.
Saflık öğren, sev çocuğu,saf yöneliş doğru yol.
Saç sevgini esirgeme, Allah Rahim rahmet bol.
Çocuğa kem bakar isem, affet beni Allah’ım.
Fussilet’te dile geldi, derilerim konuştu.
Şura dedi ihtilafta, hüküm onun olmuştu.
Zuhruf kırk dört çarptı beni, Kur’an’dan sorulmuştu.
Duhan günü uyuyorsam, affet beni Allah’ım.
Yargılama kimseleri, yargılanan olursun.
Etme zulüm kimselere, ettiğini bulursun.
Dilin eğme mahkemede, yoksa zehir solursun.
Soluğumda zehir varsa, affet beni Allah’ım.
Casiye’de kalp gözlerim, ışık oldu açıldı.
Ahkaf halkı asi oldu, günahları saçıldı.
Zariyat’la genleşti gök, Rab’bin gücü seçildi.
Ğaşiye’de var cehennem, affet beni Allah’ım.
Tırnak kadar bir kötülük, terazide aynıdır.
Hardal kadar bir iyilik, dünyaların hayrıdır.
Baktım gördüm senden başka, her bir nesne gayrıdır.
Gözümde bir, nesne varsa, affet beni Allah’ım.
Kehf erleri ne güzeldir, çiçek açmış dalları.
Sure-i Nahl arısı var, insana tat balları.
Nuh’ta nebi hep kurtardı, nice tatlı canları.
İbrahim’i anmadımsa, affet beni Allah’ım.
Baktım dağlar yer içine, çakılmış sarsma diye.
Doğdu Güneş gök içine, tüm canlara hediye.
Suyla ağaç rızık dolu, bekleşirler ye diye
Tek bir rızka şükretmezsem, affet beni Allah’ım.
Enbiya’yı okuyunca,gözyaşlarım akıyor.
Müminun’da inançlılar, hizip olmuş bakıyor.
Secde ile alın yerde, Allah aşkı yakıyor.
Tur’da başka söz ararsam, affet beni Allah’ım.
Derviş der ki erdim bu gün, başka bir şey istemem.
Ermiş der ki aşık oldum, başka söze söz demem.
Garip der ki mahzun mahzun, günahkarım gelemem.
Garip olur gelir isem, affet beni Allah’ım.
Mülk içinde baktım göğe, kırık derik çatlak yok.
Hakka, gelecektir inan, Ad Semud’da ibret çok.
Mearic’in insanıysan aç var sakın yatma tok.
Nebe’de sura üflenir, affet beni Allah’ım.
Yolcuyu yolda doyurdum, teşekkür beklemedim.
Sözümü doğru söyledim, hiç yalan eklemedim.
Allah için konuşunca, bir kere teklemedim.
Adın ile tekler isem, affet beni Allah’ım.
Naziat’ta firavunu, gördüm mumya içinde.
İnfitar’da gel dediler, din gününde seçimde.
İnşikak’ta boyutlar var, insan başka biçimde.
Rum’da hanif olmaz isem, affet beni Allah’ım.
Her adında bir yol buldum, yollarından şaşmadım.
Kur’an ile coştum ama, sel olup ta taşmadım.
Anlamaya gayret ettim, on bir meal başladım.
Anlamını bilmemişsem, affet beni Allah’ım.
Ankebut’ta İbrahim der, Puta olur mu ilgi.
Mutaffifin’de zor siccin, kötü için var bilgi.
Rad’da der ki içine bak, geçmişine çek silgi.
Hac’ca gidip silmemişsem, affet beni Allah’ım.
Anladım ki Kur’an yolu, içi mücevher dolu.
Aldım aldım bitmiyor ki, yolu Allah’ın yolu.
Belime bir el dolandı, baktım Muhammed kolu.
Manalarla gelemezsem, affet beni Allah’ım.
Rahmana bak nimeti say, yalan deme halin vay.
Zilzal ile sallanınca, kalacaktır yalnız hayy.
Bakara’da olmayan yok, Güneş gölge ve de Ay.
Enfal’deki aklım yoksa, affet beni Allah’ım.
Bir kötüye bakam dedim, ibret için dünyada,
Nefsim gördüm her zaman ben, duvardaki aynada.
Ömür biter cahil insan, mallarını saymada.
Arınmadan gelir isem, affet beni Allah’ım.
A’li İmran dedi muhkem, anasıdır kitabın.
Haşr gününde melek gibi, selam olsun hitabın.
Cuma günü Allah emri, sendedir secdegahım.
Ahzab içre hatam varsa, affet beni Allah’ım.
Günler geçti, aylar geçti, aradan yıllar geçti.
Bu nefsim ne doymaz imiş, cini şeytanı seçti.
Harmanımı ararken ben, bulabildiğim çeçti.
Çeç olup ta gelir isem, affet beni Allah’ım.
Nisa ile eşim için, sevgi saygı eşledim.
Muhammed’de kurban oldum, başımı bağışladım.
Talak ile ben kadına, bir bir hakkın işledim.
Beyyine’yle susmaz isem, affet beni Allah’ım.
Bir fitneyle, bir fesatla, ateşlere girilir.
Bir aşıkla, bir maşukla, nice canlar dirilir.
Gün gelir de enel hakla, nice başlar verilir.
Başım tende duracaksa, affet beni Allah’ım.
