Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
hesaplaşma
HESAPLAŞMA
—Hala ne üzersin kendini? Kimdir seni bu hale getiren? Dön de bir bak aynaya bırak dağılsın sisler, dokun hayatın saklı hazinelerine, dedi gözlerini bıkkınlık bürümüş bir gölge.
—Ne söylenebilir ki, dedim küçücük bir iniltiyle.
—Söylenecek bir şey yoksa her şey bitmiştir, dedi içime işleyen sesiyle.
—Ama aşk, dedim.
—Tek başına boğulursun, kapılma denizlerin suskun derinliklerine, dedi.
—Peki, yeminler, dedim
—Tutması çok zor, boşuna kandırma kendini, dedi.
—Ya siyah ayazlarımı turuncu baharlara dönüştüren bakışları; onlar da mı yalancı yani, diye çıkıştım.
—Yalanın kirletmediği hangi doğru kaldı ki şu dünyada, dedi görmüş geçirmiş bir insana ait sözlerle.
—Çok acıyor, dedim.
—Öyle olmasa yaşayamazsın ki, dedi.
—Vazgeçiyorum bu rüyadan, dedim
—Senin elinde mi, diye karşılık verdi. Sustum, sustum... Susuşlarım iki damla yaş oldu, buz kesti yanaklarımda.
—Bak, dedim: Sevdamızın tek hatırası.
—Hatıralar bugünü unutturan deli saçması anlardır, boş versene... Dedi alaycı bir gülümseyişle.
—Beni çok kırdın, dedim gözlerimi sisler arasından süzülen koyu kızıllığa daldırarak.
—Özür dilesem affeder misin, dedi yalvaran sesiyle.
—Hayır, dedim.
—Lütfen, diye ikiledi.
Dayanamadım ‘tamam’ dedim. ‘Affettim.’
—Gerçekten çok mu özlüyorsun? Diye sordu bu sefer daha merhametli bir sesle.
—Her şey den çok, dedim her şey den çok...
—Paylaşsan bu kederi benimle, belki diner fırtınaların, durulur gece koyusu yalnızlıkların, dedi.
—Nasıl olur, dedim şaşkın bir ifadeyle.
—Yaşamak paylaşmaksa tüm sancıları hiç düşünmeden; neden olmasın dedi.
—Ama diğerleri hiç yormadı kendini, dedim.
—Bakma sen onlara bilemezler aşığın halini maşukken, dedi.
—Fakat sen neden benim yanımdasın, diye atıldım.
—Ben başkayım, dedi gözlerini benden kaçırarak.
—Kimsin? Dedim. Sustu, sustu...
—Söylesene kimsin? Dedim.
Dikti simsiyah gözlerini gözlerime ve ‘senim deli kız, sen...’ dedi.
hüzün...
-----
