Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: H A N
Alan: (grup üzerinden) gül e
Tarih: 30.07.2009 23:23:00
Konu: [enbiyalar-serve..] Şahit olmak, sahip olmaktan daha şereflidir...
----------
KİMSENİN GÖRMEDİĞİ sen, şimdi, seni yoklukta göreni 'görmekle' görevlendirilmişsin. Görmekle görevlendirilen sen, görünür değildin, görür de değildin. Görünmen için var olman gerekirdi en azından. Ama O senin yokluğunu gördü, seni yokluğunda da gördü. O seni gördüğü için sen var oldun, görünür ve görür oldun.
Hiç görünür olmasaydın, hiç bir gözün gözdesi olmayacaktın. Görür olmasaydın, görür olmadığını bile görür olamayacaktın. Sana herkes kör olacaktı. Dahası, sana kör olduklarına da kör olacaklardı. Seni görebilmek için aramaya çıkmayacaklardı bile. Seni görmek için gözleri yolda olmayacaktı bile. Gözleri seni görmüyor diye huzursuz olmayacaktı. Sen her şeye kör olacaktın. Dahası, herkese kör olduğuna da kör olacaktın. Görmek için ışık bile aramayacaktın. Görecek bir şeylere ihtiyacın olduğunu bile göremeyecektin. Işık olsa bile gözüne değmeyecekti. Gözlerin görünmeye değer şeyleri görmeye değer bulunmamış olacaktı.
Şimdi, nerede durduğuna bir bak.. En başında söylemen istenen cümleyi bir daha düşün: 'Eşhedü...' Yani, 'Ben şahitlik ederim ki...'
Görülmeyen ve görmeyen senin, hiç görülmese görülmesi beklenmeyen senin, hiç görmese görmeyi beklemeyen senin, zaten görünmeye değer olana ve görene 'şahit'olarak seçilmen, ne büyük sürpriz.. O ki görendir; sen görmesen de görünürdü. Seni tanık seçmese de görünürlüğünden bir şey eksilmezdi.
Sen görünür değilken seni gören, şimdi kendisi görünür değilken 'beni gör! ' diyor. Üstelik senin görünmeme nedenin yokluğundu. O'nun görünmeme nedeni ise varlığının sınırsızlığı, sonsuzluğu. Üstelik, senin görmen O? nun görmesinden ödünç alınmış. Senin O'nu görmene O hiçbir şekilde muhtaç değil...
................
