Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
'Dua ve yönelisiniz O'na olan inanciniz icin degilse, Rabbim size nicin deger versin..'(Furkan Suresi 77.ayet)
Alman filozofu ve din tarihi uzmanlarindan Max Müller '' Tapinma ihtiyaci insanla kardestir...En eski kavimlerde dahi bu ihtiyac vardir...'' der. Eski Yunan ahlakcilarindan
Platarque ise: ''Dünyayi dolasiniz: duvarsiz,edebiyatsiz,kanunsuz ve servetsiz sehirler bulacaksizniz..Mabetsiz ve mabutsuz bir sehir bulamazsiniz''der.
Din tarihi arastiricilarindan Bünyamin Konstand ise bu konuda sunlari ekler: Din duygusu, insan tabiatina Ilahi maharetle yerlestirilmis bir degerdir''Auguste Spatier ise ''Ben nicin dindarim? '' sorusuna söyle cevap verir ''Cünkü din kacinilmaz manevi bir ihtiyactir''
Bu konuda yüzlerce düsünürün sözünü paylasmak mümkün... Ancak anlasilan su ki: Insan ve din, birey ve dua, et ile tirnak gibi ayrilmaz bir deger tasiyor. Insan tapinan bir varlik...Konstand'in dedigi gibi tapinma, insan ontolojisine Ilahi maharetle yerlestirilmis bir duygu... Insan tabiatiyla ikiz kardesi...
Toprak icin su ne ise insan icin dua ve ibadet ayni degeri tasiyor... Toprak ile yagmur arasindaki iliski insan ruhu ile dua arasindaki iliskiye benziyor. Yagmur olmazsa topragin, dua olmazsa insanin önemi yok vahyin ölümsüz dilinde...Duasi olmayan insanin önemi yok varlik sahnesinde...
Dua, Ibn-i Abbas'a göre inancla ayni anlami tasiyor...Dua, insan- Allah iliskisinin bir sekli aslinda... Vahiy, Allah'tan insana yönelen bir iletisim sekli iken, dua insandan Allah'a yükselen iliskinin adi...
Varlik degerini, o varligi var edenle iletisime gecmesi sayesinde kazaniyor. Insan ''ünsiyet'' demek zaten... Iletisime gecen bir nitelige sahip insan... Insan-Allah iletisimdeki bozukluk kimi zaman insan-insan iliskisinde de görülebiliyor.Fudayl bin Iyad ''Hanimlariniz huysuzluk yaptiginda Allah ile iletisiminizi yoklayin''der...
Espiri gibi gelen bu sözün ciddiyetini Bakara suresi'nin 225-245 arasi ayetlerini okudugumda daha iyi anladigimi söyleyebilirim. Kur'an, bosanma hukundan, kadin-erkek iliskilerinden yani sosyal hukuku ilgilendiren seylerden bahsederken birden 238-239 ayetlerinde namaza dikkat cekiyor...
Salat'ul vusta'ya-orta namazina- dikkat edin diyor...240. ayetten sonra ise yine bosanma hukuyla ilgili hükümlere devam ediyor. Buradan sunu anliyorum ki insanla insan arasindaki iletisimi onarmak icin insan ile Allah arasindaki iletisim sorununu cözmek gerekiyor. Iste onun icin Kur'an söyle diyor '' Duaniz olmazsa ne öneminiz var'' 25.77
Duasi olmayanin önemi yok mesajini anlayabilmek icin duanin kaynagi üzerinde yeniden düsünmek lazim.Insan nicin ve kime dua eder?
Kuskusuz insan, sevdigi icin ve sevdigine dua eder. Askin yükselmedigi bir semaya, dualar da yükselemez. Sana dua edecegim demek seni seviyorum demektir ayni zamanda...
Bana dua et talebi bana olan sevgini koru istegiyle ayni kapiya cikar... Sevmeyen insanin degil duasini semaya ucurabilmesi; ellerini dahi bu taleple kaldirabilmesi mümkün degildir. Zira her dua bir cabadir...Bu caba bazen sözle bazen eylemle olur...Ama böyle bir gayret icin en gerekli olan sey sevgidir...Onun icin her anne evladi icin cabalar... Her nebi, insanligin mutlulugu icin gayret sarfeder... Her hickiran annenin ve her gözü yasli peygamberin yüreginde ask egemen olmustur.
Duaniz yoksa askiniz yok; askiniz yoksa varlik sahnesinde anlaminiz yoktur vahyin dilinde..O halde dua ederken sevmeli, severken dua etmeli ve sevgiyi sevgiyle yaratan Allah'in sevilmeye en layik oldugu Ona kulluk ederek her an hatirlanmalidir.
