Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sevmelerin kuraklığı da olurmuymuş?
Şaşkınım ve bir o kadar beklentisiz...
Yağmurun bile inmem dediği çöl yavrusu yüreklere nasıl ab-ı hayat verilecek? Nasıl filizlenecek, kurumuş biçimsiz toprakları, kalp denen et parçasının? Cümleler dizi dizi milyonda birin nefesine değ-se, harfler birer muştu getir-se ve Hak den-se riyasız…Sevmeler yeşer-se, adımsızlıktan kurumuş çorak toprak yeniden demlen-se? Böylesine ihtimaller yüklüyoruz işte “–se ” ekiyle, köhne zihniyetlere.
Sevmelerin hesabı mı tutulurmuş?
Yorgunum ve bir o kadar bilinçsiz.
Veresiye defteri tutmakta neyin nesi?
“ Yazıyorum deftere;
- Sevdim; karşılığını misli misli beklerim, faizi işleyecek; beklemekten kaybım çok benim.Ziyana uğramasın çarpık sevmelerim, tez vakitte göreceli kavramlar isterim.
-Güzel sözlerim oldu; karşılığını taçlandırılmış haliyle beklerim.Zengin kelimeler kullan ve tek olduğumu hissettir.Hatta başka kula nasip olmamış betimlemelerin olsun ki en iyi ve en değerli olduğumu bileyim.Farklı lisanla da seslensen olur yeter ki verdiğimden fazlasını göreyim.
-Hediye almıştım geçenlerde; bende hediyeleri çok severim.Hediye değil aman dikkat hediye-ler beklerim.Ayıptır söylemesi çok para vermiştim.Mahiyeti yok tutarının, bakıldığında ruhumu alsın, benliğimi koysun yerine.Eşe dosta gösterirken çekinmeyeyim, nadir bulunan kıymetli bir parça olduğunu bileyim.
-Fedakarlık ettim; yeri geldiğinde en olağanını beklerim.Sen konuşurken dinledim; sende dinlemesini bileceksin, tek kelime etmeden.Sinirli anlarından birine denk geldim; gülümsetmeyi becerdim, sende kahkahalarımı göğe değireceksin.Yalnızlıktan boğulmak üzereydin; elimi uzattım bir çırpıda çekiverdim, sende kolunu verecek gerekirse yalnızlığımı sileceksin… Çok değil beklentim…
Veresiye defterine yazılmıştır.Ay dolmadan temizlenecek, zahmet buyurmazsanız evinize kadar gelinecek, olmazsa eviniz başınıza geçirilecek.Yok öyle bedava insaniyet, biz insanlık mı basıyoruz kardeşim burada? EMEK VERDİK EMEK “
Oysa bu defterlerden çok kara kaplıyı kullanmak gerekirdi.Hani yazacaksın verdiklerini, çektiklerini, bilinmezlerini.Kaldıracaksın kitaplığındaki en üst rafa, tozdan görünmeyecek ki unutacaksın zamanla o defteri.Unutacaksın ki yaran derinlerde kalacak, inletmeyecek seni.Vermeyecek sesini bir mil ötendekine.
Sevmelerin kuraklığı da olurmuymuş?
Yorgunum ve bir o kadar tedirgin.
Nasıl süzülecek yaprak dalında, koparıldığından bihaber? Nasıl yeşerecek tekrar yitirilenler, kuruduğundan bihaber? ...
