_Enbiyalar Serveri_ Mesaj Detayi Antoloji.com

Gönderen: Mustafa Semerci
Alan:   Grup:_Enbiyalar Serveri_
Tarih: 06.01.2009 19:02
Konu: yaşanan insanlık trajedisi üzerine /çocukları da vurdular/ şiir

çocukları da vurdular

çocuklar ölmesin
bir toz bulutu merminin yere vurmasıyla yükseldi
bir mermi barutla beslendi
gözleri kördü onun
kördü gözü kahbe ordunun
uçuyordu mecburen
uçuyordu istemeden
vahşi ellere inat gidiyordu
gözleri kördü kurşunun
korkak ürkek bir yavrucak
bir dam altı yok ki sığınacak
babasının eteğinden tuttu
ağlıyoydu
gözlerine bakın
yana kaydı
aradı
canyoldaşı oyuncağı
saçı başı hep topraktı
şimdi kancık bir silahın izi
oyuncakları öksüz bıraktı

........toz bulutu.. mecburdu
........tozduman... mateme boğdu

...........demeyin erkekler ağlamaz
...........rahat bırakın... ağlıyacağım
...........yağmur zamanım geldi
...........gök gürültüsü gibi haykıracağım
...........çocuk... masum yavru
...........affet beni
...........çek gözlerini gözlerimden
...........çek.. matemimdeyim ben
...........gözlerini gözlerimden
...........utanıyorum
...........dayanamıyacağım ağlıyacağım
...........oğlum kızım evladım nasıl derim ben
...........çocuklar vurulurken
...........utanıyorum
...........güzyaşlarımdan değil
...........sadece gözyaşlarıma mahkumken
...........kıpırdanamıyorum
...........çocuklar vurulurken
...........anlıyayım.... gözyaşlarımla bari
...........yavrusu vurulmuş anneleri
...........demeyin erkekler ağlamaz
...........çaresiz... ağlıyorum şimdi

a.. dedi a.... anne diyecekti galiba
sarılacaktı boynuna
..........ana...sarılacaktı yavrusuna
korkak ve ürkek baktı
anası uzaktı
sığınacaktı; güvendiği tek varlığa
sığınacaktı şevkat kucağına
a... dedi a... annee.. diyecekti galiba
ama

bir toz bulutu merminin yere vurmasıyla yükseldi
bir cellatın eli barutu ateşledi
bakmadan korkmuşluğuna
bakmadan çocukluğuna
bir mermi uçuyordu istemeden
uçuyordu mecburen
çocuk katillerinden
katil ellerinden

şaşkın seyrederken
karardı gözleri birden
ne oldu baba..! ne oldu anne..!
........./diyemeden/
korkumu
umutmu
unutmu
bu vahşet
soyutmu
somutmu
dolumu gözleri
...../sicim gibi /
özlemlerini indirdi
anne koynuna hasret
bedeni
....üşüdüm.. dedi titredi
a...dedi a... anneee...! diyecekti galiba
sarılırken babasının boynuna
gece rengi gözlerini
gözlerimize dikti
biliyorum söyleyebilseydi
binlerce soru gelecekti
diyecekti neden
ben size ne yaptım ki
dergibi
gözlerini gözlerimize dikti
a.... dedi a... anneler.. diyecekti galiba
dedimi
bilmem bakamadım gözlerine
gözlerimi kaçırdım gözlerinden
soracaktı....neden

daha okşanası
dalgalı siyah saçları
toprakla harmanlandı
kaşının üstüde kızıl bir gül
....................tomurcuklandı
yaprağında kan gibi
dalından damlar gibi
bağrımda nar gibi
bir gül tomurcugu
alnından vuruldu
gülün rengi.. yüreğime damlıyordu
ağlıyamadı... hıçkıramadı
anlıyamadı da haa..
ba... dedi ba... baba diyecekti
demedi haa..
dedi.. babalar...! duracakmı hala

mustafa semerci