Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Hangi gün endâmını görmesem kıyâmetim olur
“Ne şeb ki kûyuna yüz sürmesem o şeb ölürüm,
Ne gün ki kâmetini görmesem kıyâmet olur.” * (Nâbî)
Ey benim gönül bahçemin serv-i sehîsi! Seninle hâs dairede buluşanlar nasıl konuşuyor bilmiyorum, içimdeki deli derviş, kalbim şahittir ki, bildiğim tüm güzelliklerde senin kokun var ve sen konuşuyorsun inciler saçılıyor; gülümsüyorsun gün vuruyor içimin çiçeklerine; ellerinde bir çift güvercin, gözlerinde yağmur ormanlarının huzûru…
Hani sahabeden biri Rasûlullâh’ın yüzünü kılıç parıltısına benzetince diğeri ayağa fırlıyor:
“–Hayır, onun yüzü ayın on dördü gibi parlardı! ..”
Bir başkası anlatıyor:
“–Mehtaplı bir gece. Rasûlullâh kırmızı bir elbise giymiş. Bir dolunaya baktım bir de Rasûlullâh’a; vallâhi Rasûlullâh ayın on dördünden daha güzeldi! ”
«Allâhümme salli alâ men huve ebhâ mine’l-kameri’t-tâmmi.» “Allâh’ım, dolunaydan daha güzel olana salât eyle! ”
Ve ben, sana bakıyorum, “Vallâhi seni görmek, dünya ve içindeki her şeyden daha kıymetli! ..” diyorum. Gözlerim düşüverince önüme bir bardak su serinliğinde, anlıyorum Hazret-i Ali -radıyallâhu anh-’ı; hani o: “Rasûlullâh, bizim için; analarımızdan, babalarımızdan, çocuklarımızdan, mallarımızdan ve şiddetli sıcakta elimize geçen soğuk sudan daha sevgilidir! ..” demişti…
Ey ikindi güneşiyle seccâdeme düşen gül, ey yüreği şebnem, gözleri iki su damlası! Ey hayâ kendisine yakışan, ey sehâvet-sıfat! Ey sehî-kâmet! Ne yana baksam bir sarmaşığın sürgünleri…
* “Hangi gece yurduna yüz sürmesem o gece ölürüm. Hangi gün endâmını görmesem kıyâmetim olur.”
--------------------