Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Ah ne zordur söylediğini yaşamak yaşadığını söylemek......hele zoru söyleyip zor yaşamak....münzevi olmak......zirveyi görmek için alçalmak......hissetmek için yalnızlığı seçmek.....yaşamak için ölmek, olmak için ölmek....görmek için gözlerini kapamak ve karanlığı sevmek..... mutluluğu bir kenara itip acıların peşine düşmek........gülmeyi unutup ağlamak....... haykıramamak sadece buğusu gözyaşlarının ve alnına değen yağmur taneleri, kışın soğuğu, bir parça kış hüznü ama asla baharı görememek ve bunu bilmek....... yine de umut etmek....... bilinmezliğe yelken açmak........ ama hiç durmamak sadece yürümek...... düşmek kalkmak.......
Bize düşen sadece yoldu ve bazen yolcu bile değildik....... hiçtik onu bile bilmiyorduk...... sahi biz kimdik..... aslında bildiğimiz birşey varsa biz yolcu olmaya talip olandık..... yani yaşamaya... yani olmaya....... ama sadece talip olan.......... günaha ram olmuş............ acizler miydik? ....................
