Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Değerli dostlar hangi insan az yada çok ayrılı yaşamadı ki ayrıldıklaırna sılasına özlem duymadı ki
ben bu şiir daha 16 yaşımda iken babam beni okula vermediğinde istanbula kaçtığım zaman yazmıştım yeniden düzenlediğim de paylaştım
sayfa 1 sıra 5 de ilginize ve değerlendirmelerinize sunuyırum
Ayrılık türküsü
Çeke,çeke yoruldum, ayrılık cefasını
Silemedim, kalbimden hicranımın yasını
Benim gibi gurbette, ayrılık çekenleri
Ayrılığın yüzünden,göz yaşı dökenleri
Gördüğümde, ölümden beter geldi ayrılık
Ayrılan insanların, tüm umutları kırık
Bu ayrılık,insanları gurbet ile savurdu
Leyla uğruna mecnun,çöllerde kavruldu
Ferhat Şirin’den ayrı,Sürmeli de Senem den
Söz etmeden geçemem Aslı ile Keremden
Daha böyle niceleri, ayrılığı gördüler
Yüreğinde ateşler,ölüme yürüdüler
Ağlayan gözlerimi kan ile ıslıyorum
Zor,geliyor ayrılık,ölmeyi istiyorum
Her çeşit zulüm ile, geldi, çattı ayrılık
Kavuştur bizi ya Rab,bitsin ayrılık artık
Geçti aylar, seneler,bitmiyor, hiç bitmiyor
Gönlümde yaşayanlar,hiç aklımdan gitmiyor
Ey Tanrım, sen kadirsin,kavuşayım onlara
Ayrılık başımdayken,ermesin hayat sona
Bir haber ver sılamdan,ey bizleri yaratan
Ne denizden,ne havadan,nede karadan
Gidemem,pus tutmuş,görmüyor gözlerim artık
Bağladı kollarımı ah, o zalim ayrılık
Bütün hayallerimi,gözümden geçirirken
Gönlüm sılanın hasretiyle inlerken
Beklenmedik bir anda, Azrail de gelecek
Özlemlerim bitmeden,tatlı canım alacak
Son sözüm şu olacak,ey meleğim nerdesin
Ben, ay gibi batarken,sen güneş, seherdesin
Öldüğümde zarıma boşanacak bulutlar
Son nefesim çıkınca kesilecek umutlar
Ölüm döşeğinde adını hecelerim
Mahşer kavuşmak ise ben o günü beklerim
Yusuf Değirmenci 2
