Dünya Şairler Birliğ ... Mesaj Detayi Antoloj ...

Gönderen: Büşra Nisa Kaya
Tarih: 09.01.2025 21:57
Konu: Anlamıyorum, Anlatamıyorum, Sormuyorum

Yoruldum
En çok seni okudum,
Evde, sokakta, okulda, ücra bir köyde.
En çok sana sarıldım, seni öptüm.
Küçük bir çocuğun yüzündeki sevinç,
Baharın ilk ışıkları oluverdim.

Artık sormuyorum,
Anlamıyorum, anlamaya çalışmıyorum.
Ben vazgeçtim,
Ellerindeyken geçtim senden, bir sonbahar dalı
Gözlerinden aktım, koptum, süzüldüm
Deniz oldum, derinliklerde kayboldum.
Seni sevmek istemiyorum, diyorum.
Kendimle savaş da yetmiyor, dumanları da dağıtamıyorum.
Dedim ya, anlamak istemiyorum.
İşime de geliyor ya seni sevmek...
Bu aşkın ta kendisi,
Ne kutlu şey!

Anlatamıyorum,
Anlamıyorum,
Sorularımdan da vazgeçiyorum.