Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Öyle sessiz istasyonlar gösteriyor yolumu,
Soluk kıyılarda bir şeylerin üşüdüğüne, ben bahçede martının ulu çığlığına inandım.
İlla son gülümü çiçekler bahçesine koydum,
Oyalanıp dolaşmak istedim yitik melodilerinin arasında,
Ve o gülüşlerle anımsayarak gidişimin miraslarını.
Öyle sessiz İstasyonlar gösteriyor yolumu,
Yeşil bahçe uçurumunda her şeyi unutmaya çalışırken,
Ve o karanlık gecelerin çiçekleriyle bana asılı kalmış gözüm.
Bir çığlıkla kopan denizler gösteriyor yolumu,
Erimek istediğim suya astım özlemlerinin kurdelelerini,
Ve hüzünlerle ötelenerek kesilen gülleri yasağımı.
Öyle sessiz İstasyonlar gösteriyor yolumu,
Tuhaf bir acıyla dalıp ağlayan parçaların arasına,
Ve sonsuz bir kimi yakamızda hissettiğimiz kederin ulu çığlığını.
Her şey öylesine artık son gülüm,
Göz göre göre geçti hayatın cılız köşelerinde,
Ve yeni bir dünya kurmak istediğim noktalara sürüklenerek annem.
