Dünya Şairler Birliğ ... Mesaj Detayi Antoloj ...

Gönderen: Ahmet Durgut
Tarih: 24.04.2021 10:11
Konu: Nanik yapıp, dilini çıkardı yıllara zaman.



Nanik yapıp, Dilini çıkardı yıllara zaman

Aklımda...
"Artık bu iş tamam!" demişti,
Kuzey'den Güney'e indirilmişliğimin
Fikir zaferi......

Yıllarca kendimi kendimde
Kendi arayışlarımın kelâm defterini dürüp,

Artık o son nokta'yı...Koyduğuma inanmıştım.

Lâkin, her noktaya kul olan
Kamburu çıkmış güçsüz virgüller,,,,,,

Sırtlarından atıp döktüler
Tüm ikiyüzlü kelimeleri...
Yüreğimin aort damarının tüneline......!

Hep gerçek bildiğim ve öğretildiğim
Yıllardır ondan başkasına güvenmediğim

Çok sağlam bilinen bir rivayetin
Temelden çöküşüyle yıkıldı......
Tozlar içine hayâllerim...!

Akıllar arası Arenada çıplak kalan benliğim...
Firar etti toplum yorumlarından.

Cümle ve zümre arasında kurasız çağrı
Kuralsız asilik askere alındı.

Nefes nefese isyan acemi eğitimleri
Komutansız yeni kimlik peşinde...

Bir acayiplik sonrası
Her mola verilişi "ben" feryat tekrarı
Garip inanç ve açlık sofrası...

Elinden çıngırağı alınmış bir çocuğun
Ağlamaklı suratındaki kızgınlık mirası,
Etler kemiklerle kavgalı.

Her koyun kendi bacağından asılır misâli
"Herkes kendi başının çâresine baksın"
Komutundan sonra...

Başka bir yeni "son" noktaya...
...Doğu'dan Batı'ya sürgün...

Kışlalardan, O Nefes teslimi gümrüğüne
Yine büyük bir göç başladı.........

Ahmet Durgut