Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Yap-Boz "Cennet" Ben yoruldum Sen oyna.
Fâniliğin başladığı ve davam ettiği yerdir burası
Dünya ve hayat denen yer......
Yani, burası "dışarıda" kalmak demek.
Üstünde kir varsa ki reddedilen pisliklerle...
Ayrıldığın o kutsal yerine "giremezsin" demek.
Eyvah ki, eyvah.!
Fâniliğin can yandığı yer...
Fâniliğin can kirlendiği yer...
Yapışırsa üzerine ki çıkmaz o lekeler......
Cehennemden başka "temizleyici" de...yok!
Hani çocuklar için bir oyun vardır
"YAP-BOZ"...oyunu.;
Bir kutu dolusu akıl ve fikir harmanı
Parça parça edilmiş şekiller bolluğu...
Hepsini yerli yerine yerleştirince
Bir "BÜTÜNLÜK" çıkar ortaya...
Ya bir harika manzaradır,
Ya bir yetenek becerisi anlatım...
Yada muhteşem bir Eser!
O küçültülmüş birbirine benzemez
Her bir değişik değişik parçalar
Mutlaka birisinin kendisine aittir....
Mutlaka o yer, o "özel" parçayı ister,
Başka birisi oraya olamaz.
Ya köşeleri uymaz, ya şekli oturmaz,
Ya büyük gelir, yada küçük...
Ya bol gelir, yada dar...!
Ey sevgili!
Buradan oraya sana gitmek'ten değil,
Burada kalıp da gidememek'ten korkuyorum...!
Bizim ayrılığımız da aynı öyle bir şey işte...;
Herkesin gizli özel numaralı küçük bir "ben" yeri var,
Yaradan'ın tek gerçek büyük "BEN" olduğu yerde...
Oraya toplanışın adı "EBEDİYET".............
O kapıya varana, vardığında soru sorulmaz
Bütün kapılar açılır "otomatik" olarak...
Oraya varan "yer" sahibine...!
Beklendiğini...gözlendiğini...hissedersin,
Merdivenleri çıkarken asalet.!
O sana elini bile uzattırmaz!
Ne kapının tokmağına, ne kapının ziline...
Sevildiğini anlarsın.
Önüne halı gibi serilen...
Kâlpten kâlbe ulaşan gizli yorumlarla...
Hissedersin dibine kadar mutluluğu.
O kapı geleni geri çevirmez
Çünkü gelen, oradan gidenin ta kendisidir...!
Dışarıya görev için gönderilen...
Kendi ruhundan bir küçük özel parça.
Kapının önündeyse "gelen kişi"...
Her şeyiyle Aklanmıştır, paklanmıştır,
Aynı ayrıldığı günkü gibi "gerçek"......
Yerine varmıştır o cennetlik yolcu...!
İşte fâniliğin bittiği yerdir orası.
Cümlemize yardımcımız ol Ya Rabbi.
Ahmet Durgut
