Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ADAM ve ŞAPKASI
Adam, çıkardı şapkasını
Önüne koydu
Başladı içini doldurmaya,
Güldüklerini...
Ağladıklarını...
Yoksulluğunu...
Yalnızlığını...
Yüzündeki kırışıkları
Saçlarındaki ak'Iarı...
Ellerindeki nasırlarını
Bugünlerini...yarınlarını,
Peşinden...
Derin derin düşündü.;
Hayatındaki
O yorgun yorumsuzluğu...
Beceriksizliği...geldi aklına...
Ağlamak istiyordu,
Ağlayışını da koydu kanlı kanlı..
Yaşadığı anlamsız günlerini koydu...
Şapkanın içi koktu!.;
Elindeki filtresiz sigaradan
Sağlam bir fırt çekti
Üfürdü hızla üzerlerine...
Şapka bir sallandı, "PİR" sallandı
Gitmek istedi, gidemedi.
Adam, alıp kaldırmak istedi
Hepsini birden kaldıramadı,
Vurdu bir tekme, attı dışarı......
Dışarıda yağan yorumsuz yağmur
Hepsini yıkadı, şapka boşaldı.
Adam, aldı eline şapkayı
Geçirdi başına yağmurları...
Bir derinden iç çekti
Usul, usul, sabrın sonu...
Bir alaca karanlığa doğru
Yürüdü...gitti...!...
Ahmet Durgut
