ZAMAN ZAMANEYE KALDI
Sazlar sustu, sözler bitti,
Meydan kemaneye kaldı.
Adamlar dunyadan5 gitti,
Zaman zamaneye kaldı.
Halk ter döktü çok çalıştı,
Fareler anbardan çaldı.
Bey israfa çok alıştı,
Borçlar her haneye kaldı.
Mızrak için sığmaz denmiş,
Çuval kaç minare aldı.
Eskiden o eskidenmiş,
Zaman zamaneye kaldı.
Eller hamur karınlar aç,
Her gün ayrı salma saldı.
Milletten alınan haraç,
Zat-ı Şahaneye kaldı.
Kapanmışken lale devri,
Dillerde hep adı kaldı.
Başladı sülale devri,
Zaman zamaneye kaldı.
Elde tesbih başta fesler,
Müslüman gaflete daldı.
Sekeratte son nefesler,
Ağıt yakmak ney'e kaldı.
Zenginin cüzdanı doldu,
Şehla gözler bakakaldı.
Karanfiller erken soldu,
Zaman zamaneye kaldı.
Ölüm zayıf, güçsüzlere,
Hayat sürmek şeye kaldı.
Suç yıkması suçsuzlara,
Sudan bahaneye kaldı...
Özcan İŞLER
