Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Ağrılı düşlerin şafağı kan kızılı ve kan ter içinde sağarmış güneşi sabrın itidalli ve itinalı zamanlarına...Kanı ve sabrı anlamayanlar düşermiş renkli sözcüklerin peşine,onların adıyla kalma...Alma bir bakışının tek bir ışınını göğsünün cennet bahçelerine...Sevdayı anlamayanla işin olmaz senin,adlarını bile anma...Onlar sözsüz ve kafiyesiz kalacaklar eninde sonunda,sen bir an şiirsiz kalma...Bende böyle çağrıştı bu şiir birden,saygılarla,defalarca kutluyorum...
========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: Ahmet Coşkun 1
Alan: (grup üzerinden) Bülent Aydınel 1
Tarih: 08.09.2012 18:06:00
Konu: [dersimin-turkusu] Ateş Kendi Renginde Yanar
----------
Ateş Kendi Renginde Yanar
Sırtımı güneşe döndüğümde
Göğün mavisi ateşe düşmüştü
Ormanın derinlikleri güzeldi
Çiçekler kuşlar cezbinde
Müzikal tatlar peşine daldım
Bitimi deniz.
Denizin içi ne kadar güzel
Bir deniz altı
Vurgun yemiş böğründen
Islandım Ya
Korunacak kara kurunacak güneş çekilmiş
Yıldız ağlaması üstümde
Yılanın çıyanın hesabını tutmak
Ne devler gördük sürüngen sürüngen.
Hışırtısız çekilip köhne inlerine
Vurgun yemişim
Ellerimle ayaklarımla gittiğim koyda
Yaram var
Kendime anlatamadım kime anlatıyım
Nefesimi tuttum dudaklarımı büzüp
Bedenim taş ter çıkmaz derim nefes almaz
Yenilmişlik hiçte koymaz bana
Güneş her öne düştüğünde
Peşinde karanlık gölgeler
Yarasalar gün ışığı sevmezki
Şöyle kardını alıp karşıda
Dönek kahpe bir kavgadan yaram var
Kaç para mertlik
Kaç yumruk üstünlük
Hangi söz kıymete değer
Durur güneş ta tepede
Dönemem sırtımı, alamam önüme ya
Sırtımı güneşe verdiğimde
Ateş kendi renginde yanar
Ahmet Coşkun
