Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Hasret
Sana öyle hasretim ki
Kuzey denizinin delice esen rüzgarı bile meselem değil
Mısır tarlasında verdiğin o ipek çorapla hala içime mızrak gibi saplanan ela gözlerin
Ansızın gideceğimi duyduğun zaman ki ağlayışın
Acının tarifi aşkımın zarifi
Mahrem-i esrarı içimde ki dinmeyen fırtınanın
Umut yürüyüşümün düş gezgini
Soğuk gecelerimin devleşen dilberi seni
Sana öyle hasretim ki
Hayat trenine beraberce binmek olmaz mıydı
Sevgi durağında “aşkın müdavimleri” durmaz mıydı!
'Mahrem-i esrarı içimdeki dinmeyen fırtınanın' sözü şiirdeki anlam yüklülüğünün de tanımıdır bence.Bir insanın içindeki dinmeyen,önemle söylüyorum,dinmeyen fırtınanın sırlarının en gizli en özel ve en paylaşılmazı nasıl olabilir.Bir fırtına nasıl gizlenebilir,bir fırtınanın içinde sırlarla dolu bir mahremiyet ya da sırların mahremiyeti nasıl olabilir -ki mahrem sözünün çağrışım değeri olarak anımsattığı namahrem sözüne değinmiyorum bile- Bir şiirde tek bir dize...İşte Sayılgan Kaya şiiri,işte 'zor şiir' tanımına sığdırmaya çalıştığımız sorumluluk.Saygılar şaire ve şiire...(16.04.2012....BÜLENT AYDINEL)
