Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
HER AŞK KENDİNİ YAŞAR
her aşk kendini yaşar...her şey kendi yaşanmışlığıyla anlam bulup güzelleşir...iyilik ve kötülük, güzellik ve çirkinlik,hüzün ve mutluluk nerede hüküm sürerse sürsün aşk,hissedebildiğimizdir...kendiliğinden bir oluş haliyle kendi varlığımız dışında ömrümüzün hiç bir an'ında karşılaşmadığımız farklı bir yüreği,farklı bir coğrafyayı,farklı bir teni sevebilmek...beklentisiz,hesapsız olmak,karşılık beklemeden yaşayabilmek...belkide hepimiz goethe'nin karşılık beklemeyen sade, anlam dolu şu sözleriyle haykırmalıyız''SENİ SEVİYORSAM BUNDAN SANA NE''...hayatın toplamına sığmayan duyguların titreşimiyle hepimiz sevdik...gökyüzünün ihtişamıyla yeryüzünün sefaleti arasına sığmayan yüreğimiz vardı...kendi gerçekliğiyle hükümsüzdü sevgi...aylak bir rüzgar gibi mekansız akan ruhun diliyle savrulurdu...sığındığı,soluk alıp yaşama tutunduğu tek yer yakın ve uzak olan yürekti...mesafe,sınır ve ölçü tanınmaz haldeydi...bu yüzden değil midir ölçülebilen,küçük büyük sözlerle dillendirilen her aşk kendine yabancılaşan zavallı bir aşktı...duyguların karmaşık bütünselliği kendi dokunulmazlığını yaratıyordu...isyankar bir duruş,tavırdı yaşanılan...özgürlük vazgeçilmez olandı...aşk özgürlüğün estiği yerde rengiyle yaşamak isterdi...özgürlüğün olmadığı yerde yaşanılan her aşk kirletilmeye hazır ve yakındı...uzanmak isteyen her el biraz daha tutsak kılmak isterdi...aşkın ve özgürlüğündiyalektiğiydi bu...yürek arayan gözlerimiz sahipsizdi...sürekli olmayı düşlediğimiz yerde geziniyorduk...rastlantının dayanılmaz gücü beklenmedik an'da karşımıza çıkıyordu...mantığın soğuk yüzü sorgularken,duyguların derin tecrübelerinden oluşan yaşam sezgileri ise çok güçlüydü...aşksız bir yürek,aşksız bir dünya düşünemiyorum...aşksız bir doğa,evren düşünün...onarılamaz boşluklar,yokluklar anlamsızlıklar içinde yaşamak ne acı...kim ruhunun soluksuz kalmasını ister ki..? ne tuhaf biliyormusunuz..? hayatın bizlere sunduğu gizemli mucize bizi bekliyor...bu büyülü mucizeyle aramızdaki bağı güçlendirmeli ve ona kulak vermeliyiz...bilinmeyen karşısındaki heyecan,coşku,özlem,mutluluğun tözü bırakalım bizi alıp götürsün...yeterki olmak istediğimiz yerde tüm benliğimizle bulunalım...yürek gözüyle,şiir tadında aşkla kalıp,aşkla yaşayalım...AZAD NOVA
