Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Büyüsün gül,büyüsün dut ağacı.
Koşarak yürüdü adımlarım,
Bilirsin,
Cumaları,mezarıma giderim.
Daha,iki parmak yok.
Topraktan başkaldırmış,
Akşam sefaları...
Mezarlıkta,akşamın sefası
Bağzı akşamlar,gelirsin bana..
Uzundur,yağmadı yağmurların.
Kırmızı gülü,dut ağacını suladım.
İkimize okudum Fatiha'yı
Sen görmedin ama,
Altı yıldır beni boş bekleyen,
Siyah granitten,
Bi mezar benimkisi.......
Toprağa sordum.......
Bizi ne zaman istediğini..
Söyledi,ama......
Süpriz olsun..
Yok korkma,
Benden çok sonraları
Gireceksin toprağa.........
Çıkarken mezarlıktan,
Tabutlar gördüm içleri boş.
Kimi kavaktan...
Kimi çam ağacından....
Kavak çabuk çürür......
Adamına tabut,
Adamına göre mezar.
Adam dediysem para yani.
Benim mezarım granitten
Tabutum çamdan olacak.
Korkma....
Sanada yer ayırttım yanımda......
Büyüsün gül,
Büyüsün dut ağacı....
30.04.2010
Metin Tunçel
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
