Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bu Şiirin Adı Aşk
Bir gün gelir, ayrılırsak seninle.
Ayrılık, içimizi yakmasın sakın.
Bitmeden bite bilir bu sevda.
Kafamızı karıştıra bilir,
Çözülmeyen bulmacalar gibi.
Sonradan biz, defteri kalemi bırakıp sehpada,
Denizlerde kaybola biliriz.
Sonsuzluğa çıkan yolcular gibi.
Bir gün gelir, sen başka ben başka bir eşle,
Değer değmez gözlerimiz, gözlerimize
O deniz, o yolculuk, aklımıza gelirse,
Ortalığı vermeyelim velveleye.
Ateşten özlem damlarsa içimize,
Hasretlik içimizi yakmasın sakın.
Bir gün gelir, kader yıkıp geçerse hayallerimizi.
Mahkûm ederse bizi, en kuytu karanlığa,
Buna da eyvallah diyelim, buna da eyvallah…
Yalnızlığa katlana bilmekte bir şereftir diyelim.
Çünkü biz, aşk adamıyız.
Hem doğayı severiz.
Hem hayatı severiz.
Yaşamaksa, vazgeçilmezimiz.
Mademki vazgeçilmezimiz yaşamak.
Öyleyse, uzat ellerini
Bir gün gelir, belki bu anı göremeyiz.
Bir gün gelir, çökebilir aydınlıklar karanlığa.
Yaratanın takdiri bu.
Denizde bazen coşmaya hasret çeker.
Uzaktan birbirine koşan, iki sevgili gibi.
Coşup kudurduğu zaman,
Deniz de bir muradına erer.
En büyük muradı,
Darmaduman etmektir limanları.
Bu yüzdendir ki, rahatsız edilmek istemez o an.
Yola çıkan vapurları geri gönderir.
Onunla inada gelmeye,
Ancak eceline susamış yolcular olur.
Bir gün gelir cehenneme de döne bilir bu hayat!
Onun için hiçbir zihniyet, caydıramamalı bizi,
Doğaya olan duyarlılığımızdan.
Bir gün gelir, ayrıla da biliriz
Bir gün gelir, kavuşa da biliriz
Belki de aydınlığa, borçlu kalırız
Bir gün gelir, yana da biliriz
İyiye de, kötüye de götüren aşktır.
Peki, aşkı kim yarattı?
...
Bülbüllüde gül e öttüren aşktır.
İyi olan her şeyi, Allah yarattı.
O zaman kötülük nereden çıktı?
...
Yüce Allah sadece iyiydi hani?
...
İyiydi de yarattığı kötülükten mi? mahrumdu.
Ben düşünmekten, kafayı yedim.
Ama bunu biliyor, unutmuyorum,
Bu büyük sistem'in bir yöneticisi var.
İyi'liğiyle ve hem de kötülüğüyle!
Onu kabul ediyor hem de aşığım.
Bunu içimde, saklayıp gizleyemem,
Ben iyi yede kötü yede aşığım
Her türlü acısıyla, her türlü tatlısıyla,
Her türlü manasıyla, bu şiirin adı aşk.
SON
Hikâyesi
Ayrılık hikâyesi değildi bu şiir
Hem ayrılık, hem kavuşmak
Hem sevgi hem nefret
Hem sorgu hem riayet
Hepsine bir aşk,
Hitabesiydi bu şiir.
İbrahim Akın