Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Güzel bir gündü ve arabamla yolda gidiyordum.Çok güzel araba
kullanırdım.Hayat dolu yaşamasını seven birisiydim.Gençtim güzeldim ve
elde edemeyeceğim hiçbirşey yoktu.Yapacağım bütün işleri ard arda
sıraladım.Yarın arkadaşlarla denize gidecektim.Sıcak hava mis gibi
plaj ve çok yakışıklı gençler...Ayrıca kazancı bol işler
yapmalıydım,çok para kazanmalıydım.Parasız hiçbirşey olmuyordu.
Tüm bu güzel şeyleri düşünürken nereden çıkmıştı bu kamyon önüme,dur
şunu sollayayım derken,aman Allah'ım karşıdaki tır da nerden çıktı...
Yarıda kalan işlerimi ard arda sıralarken kulaklarımı çınlatan bir
sesle irkildim.
Sanki mikrofondan çıkan bu ses beynimin en ücra köşelerinde
yankılanıyor ve ve ''geçti artık,geçti artık''diyordu.İçimden keşke
geçmemş olsaydım diyordum.Halbuki ne kadar da iyi araba kullanırdım.
Olup biteni hatırlamaya çalışırken dostlarımın çevremin sardığını ve
içinde bulunduğum tabutun kapağının örtmeye çalıştıklarını fark
ettim,onları engellemek için avazım çıktığı kadar bağırmak ve
çırpınmakistediğim halde ne kımıldıyabiliyor nede bir ses
çıkarabiliyordum.
Biraz sonra koyu bir karanlıkta kalmış ve gözlerimi tabutun tahtaları
arasından sızan ışığa doğru çevirmiştim.Dehşet içinde Allah'ım
dedim.Ne olacak peki halim.Korkudan hiçb birşey düşünemiyordum.Bu
arada omuzlarda kaldırılmış ve sallana sallana götürülmeye
başlamıştım.Dışarıdaki seslerden yağmur yağdığı belli oluyor ve
damlacıklarının sesi tabutumun gıcırtısına karışıyordu.Cenaze namazı
için camiye götürülüyor olmalıydım.
Ama her zaman söylediğim gibi elli yaşıma gelince namaza başlayacaktım
ve herkesin şikayet ettiği alışkanlıklarımdan uzaklaşacaktım.Evet şu
kaza olmasaydı ne kadar iyi bir insan olacaktım.Daha önceden duyduğum
ve nereden geldiğini bilmediğim bir ses,''geçti artık,geçti artık''
diye tekrarladı.
Biraz sonra namazım kılınmış ve tekrar omuzlara kaldırılmıştım.Sesler
iyice uzaklaştığında eğik bir şekilde taşındığımı hissederek mezarlığa
çıkan yokuşu tırmandığımızı anladım.Şiddetle yağan yağmurun,tabuttaki
çatlaklardan sızarak kefenime yer yer ıslattığını hissettim buna
rağmen dışarıda konuşulanlara kulak verdim.Dostlarımın bir kısmı milli
takımın son oyununu meth ediyordu.Tabutumu taşyan bir kişi ise
ynındakini kulağına rahmetlinin tersliği öldüğü günden belliydi
sırılsıklam olduk birader diyordu.
Duyduklarım herhalde yanlış olmalıydı.Yoksa bunlar uykularımı onlar
için feda ettiğim dostlarım değilmiydi.Yolculuğum bir müddet sonra
bitmiş ve tabutum yere indirilmişti kapak tekrar açılmıştı ve cansız
vücudum yakalanan kollar tarafından beni dibine su toplanmış olan
çukura doğru indirdiler boylu boyunca yattığım yerden etrafıma baktım
aman Allahım bu kabir değilmiydi.O ana kadar buraya gireceğimi neden
düşünmemiştim,sessiz feryatlarımı kimse duymuyor ve dostlarımı üzerimi
örtmek için birbirleriyle yarıştıklarını hissediyordum.
Tekrar zifiri karanlıkta kalmış ve bütün acizliğimle dua etmeye
başlamıştım.Yarabbi yarabbi bir fısat daha yokmu senin istediğin gibi
bir kul olayım ve kabrimi cennet bahçelerinden bir bahçeye
çevireyim.Aynı ses herzamankinden daha şiddetli olarak ''geçti
artık,geçti artık''dedi.Mezarımın üzerine atılan toprağın çıkarığı ses
gök gürültünü andırıyor ve bütün benliğimi sarıyordu.
Son bir gayretle yerimden fırlayarak gözümü açtım.Odamdaki rahat
yastığımda yatıyor gördüğüm kabusun şokunu üstümden atmaya
çalışıyordum.
ALINTI...