Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Gözlerini ufka çeviren çocuk!
Kaç ömür tüketildi karanlıklarda?
Bunu sen de biliyorsun
İçini sızlatan acıları;
Ağıtları, feryatları
Bir daha duymamacasına
Mezara gömüp de
Güneşin doğuşunu gözlüyorsun
Gözleri ufka takılıp kalan çocuk!
Sil gözlerinin buğusunu
Duyuyorsun yüreklerin tınısını
Ebabillerin mırıltısını
Emeklemekten kurtulmuşsun artık
Vakur yürüyüşün
Coşkuyla çarpan yüreğinin ritmimidir
Azmin, cesaretin?
Dört duvar örüyor hodbinlere
Gözleri ufuktan ışık alan çocuk!
Bu suskun şehirlerin,
Küskün yüreklerin,
Yerlerde sürünenlerin,
Birikmiş çığlığı olup
Zincirleri kırarak,
Kapkara perdeleri yıkarak
Özgürlüğü haykırıp,
Arş-ı alâ'yı çınlatacaksın
Gözleri üzerimize ışık yayan çocuk
Karanlık yolumuzu aydınlatıp
Ayaklarımıza batan çalıları gösterdin
Önümüz aydınlık
Şimdi potinlerle eziyoruz dikenleri
Sevilecek diken varsa
Bize sunduğun gülün dikenidir
Ve biz de elimizi bırakan ellere
Sevgiyle sunuyoruz verdiğin gülleri
Işığı üzerimize yansıyan çocuk
Artık bir ümmetin önünü aydınlatan kandiliz
Duyarlıyız, kararlıyız, imanlıyız
Allah'ın izniyle sönmeyiz
Başımızı ufka değdirerek
Yolumuzda sebatla el ele
Aynı ritimle yürüyeceğiz
Ufuktan doğan güneşle
Vakitsizliğe inat
Vakti kuşanarak
Sırtını Hakka dayayıp
Ölümsüzlük şerbetini kanarak
Ab-ı Hayat'ta yıkanacağız
__________________
