Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Celadet ve adaletin timsali Yavuz Sultan Selim(rahmetullahialeyh)
Mısır seferinden sonra fethettiği beldede adalet ve otoriteyi tesis
için bir süre kalmak ister. Bunun için hazırlıklar yapılır ve
padişahın otağ'ı hümayunu kurulur. Sultanın çadırını temizlemekle
vazifeli kadınlardan biri, akşamları çadıra dönen Yavuz'u o gün ilk
defa yakından görür ve ondan sonra onun sevgisiyle yanmaya başlar.
Zamanla bu sevgi bir sevda olur Mısırlı kadının yüreğinde. O, düştüğü
derdin çaresizliğini bilir; fakat bununla birlikte çare aramaktan geri
durmaz.
Kadın, bir cuma günü Koca Yavuz çadırdan çıktıktan sonra, bir
tanıdığına yazdırdığı kağıdı, sultanın yastığının yanı başına
iliştiriverir. Kağıtta; 'Derdi olan neylesin? ' yazmaktadır. Sultan,
gece istirahatına çekildiğinde yastığının yanında bulduğu kağıtta
yazılı bu ümitsiz cümleye karşılık yazıp yastığının altına bırakır.
Kadıncağız sabah,'Acaba Sultan cevap yazdı mı? ' diye heyecanla belkide
biraz ümitle yastığın altına bakar ve kağıdının arkasına bir şeyler
yazılmış olduğunu görür. Sırdaşına okuttuğu bu notta,'Derdi olan
söylesin.' yazmaktadır. Kadıncağız en azından derdini anlatabileceği
düşüncesiyle biraz da olsa sevinir, ümitlenir bu cümleye. Fakat
padişahın celadeti onu korkutmaktadır. 'Şirlerin pençe'i kahrında
lerzan olduğu' Koca Yavuz'a böyle bir şey söylemek kolay mıdır? ... Bu
defa kadın, 'Korkuyorsa neylesin? ' yazılı kağıt bırakır Sultanın
yastığının altına ve ertesi günü sabırsızlıkla bekler. Ertesi sabah
yine yastığının altına heyecanla bakar. Sultanın kaleminden çıkan,
'Hiç korkmasın söylesin! ' yazısını görünce kadının ümidi biraz daha
artmıştır. Hiç olmazsa kendini yakıp kavuran derdini söyleyecek, kabul
görmese de, derdinden bir nebze olsun kurtulacaktır. Kadıncağız Bütün
cesaretini toplayıp akşam sultanın gelme vaktinde çadırın girişinde
bekler. Birazdan Koca Yavuz, bütün haşmetiyle görünür; halinden,
duruşundan kadının kendisine bir şeyler söylemek istediğini fark eder:
'Söyle! ' deyince, kadın, heyecanından sadece; ' Efendim! ' der ve
gerisini getiremez; Koca Sultan'ın celadetinden duyduğu heyecanla yere
yığılır ve ruhunu oracıkta Rabbine teslim eder. Herkesi bir telaş ve
heyecan sarsa da, gözler Koca Yavuz'dadır. Meseleyi günlerdir hisseden
Yavuz'un bu tablo karşısında yüreği yanar,gözleri dolar ve şöyle der:
'Hakiki aşık odur ki, sevdiği uğruna kalbi dursun! '
ALINTI....
