Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
“Biz, doksan beş şair, geleceği kuracak olan kafası taammüden saldırıya uğrayan on dört yaşındaki Seyfi Turan’ın varlığında, her türlü nefret ve şiddeti akıl dışı sertlikte yaşamak zorunda kalan çocuklara yirmi bir bölümlük bir şiir hediye ediyoruz bugün.”
Diyarbakır’da 23 Nisan Çocuk Bayramı gününde polisler tarafından dövülen ve kafasına dipçikle vurulan Seyfi Turan için bir şiir yazan 95 şair, böyle diyor.
“Bebek olmadan önce, henüz doğmamıştık” cümlesiyle başlayan açıklamada, doğmadan önce şiddet ve nefret kelimelerinin bilinmediği hatırlatıldı. “Bebekler, yüzyıllardır ninni dinler ve ninni şiirdir” diyen şairler, şöyle devam etti: “Ve “kafaları dipçikle kırılan, otuz yıl içeri atılıp, “eğitim” ve “bali”yle hayatları karartılan çocuklar için birer ya da ikişer dizeyle bir şiir yazıyoruz; vicdanımız ve masumiyetimizi korumak için” diyerek yola çıktık. Bebekler ve çocuklar, o kanayan dünya çocukları, din, ırk, milliyet, düşünce ve üzerinde yaşadığı toprak farkı gözetilmeden bir daha şiddete maruz kalmasın diye. Ve şiir, bir kez daha işe yarasın diye.”
Şairler, 23 Nisan günü haber bültenlerine düşen görüntülerin hemen ardından harekete geçtiler. Başta, şairlerin haberleştiği “Şiir penceresi” ağında bir araya gelen şairler, tepkilerini birbirlerine dile getirmeye ve dizeleri internet ağında buluşturmaya başladı. Ardından, şair Fergun Özelli, koordinasyonu sağlamak görevini üstlenerek yüzün üzerinde şairle ilişki kurdu ve dizeleri biriktirdi. Şiiri Özelli düzenledi. Aralarında Haydar Ergülen, Sennur Sezer, Küçük İskender, Onur Caymaz’ın bulunduğu bir haberleşme ağıyla şiirin ismine ve ön yazısına karar verildi. Karikatürist Semih Poroy da, çizgileriyle şiire katkıda bulundu.
Seyfi Turan Şiiri, şu anda aralarında Necmiye Alpay’ın da bulunduğu çevirmenlerce, İngilizce, Almanca, Fransızca, Arapça, Kürtçe ve Zazaca’ya çevriliyor. Tüm çeviriler tamamlandığında, ezilen, horlanan, şiddete maruz bırakılan tüm mağdur çocuklar yararına kitaplaşması planlanıyor. Ayrıca, şu anda şiire dize veren tüm şairler kendi kitaplarını ya da Seyfi’nin okuyabileceği bir başka kitabı ona imzalayarak ona bir kitaplık kuruyorlar.
SEYFİ TURAN ŞİİRİ’NDEN
kanatlandı çığlık gök boşlukta
yırtıp bulutları sardım yarama
el dokuması bayramlık gömleğimi giymiştim
bilmediler; anamın ter kokusunu taşıyordu
dinmedi beyazların nefreti, tek renk tek tip
bu şehri çocuklar kuşatacak, üç kapı üç kilit
hangi elim kırık yalnız onlar biliyor
o çocuklar ki bir dakika itirafa davet edecek hepimizi.
yağmur yağmadı; yağmıyor… belki hiç yağmayacak
ölen lalenin acısı da büyüyecek benimle
vur diyen yürek durdukça bunların içinde
yaralanmış bir hayat yaşayacak giysilerimin içinde
yüzümü güneşe taşıyın kuşlar
gülüşüp oynuyordur orada çocuklar
yakılmış fenerler gibi
iri gözleri...
bir damla terle gözyaşından doğmuşlardı
avuçlarımda tuzları kaldı
kıpkırmızı bir gece çocukların kanından
örtünemem annemin anlattığı masalı
omzuma kırık bir kol biçildi, terzi kim?
morarmış bir çift göz kafama buyur ettim
kabuk benim toprağa, kanasa yara benim
çünkü beni panzerler ezdi, son nefesteyim
