Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
‘Güneşten Geldik Güneşe Gideriz’
‘güneşten geldik güneşe gideriz’
ha tek parça dona kalmış bakış
idam sehpalarında sallanarak
ha parçalanarak bedenlerimiz
cellada amin diyen imam
eli kanlı ağzı salyalıların önünde
ovuştururken ellerini
mezar taşlarında olmazdı adımız
güneşe sözlü her karanfil bilirdi
halklara borçlu öleceğini
güneş içilirken avuç avuç
solmasın diye renkleri
başları eğilmesin diye bebelerin
en güzelini seçip verirlerdi şafağa
gecenin karanlığında varsın
izleri sürülsün gün be gün
erkenden tutulsun sokaklar
pusular atılsın köşe bucak
varsın üleşsin çakal sürüleri
binlerce kurşun, bombalar patlasın
‘emekçilerle alay edercesine
pastaya altın konup yeniyorsa bir yerde
yıkılmalı zalimin bu çarkı,
yıkılmalı bu adaletsizlik’
güneşe sözlü ışıldayan gözleri
gözden göze inen kıvılcımla
muştulanırdı yarınlar
devrimin her sıra neferinde
aynı güneşti birbirini saran
ve aynı sıcaklıkta beslenirdi direnci
kara bulutlardan süzülürken ışık
girdiği toprağı tanırdı
aynı gözlerdi halklar arasında gülerek
sınırları yıkıp da kucaklaşan
ve aynı ellerdi özgürlüğe kalkan
dağlar diyordu dağlardır insana
ekmeği yoldaşça bölüştüren
acıyı-seviyi içirip insanı özgür kılan
dağlar ki ne para tanırdı ne devlet
ne soytarı palyaçolarını
bu kahrolası düzenin
Ercan Cengiz
