Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
GERÇEK
Hayatı çalamassın hey sen utanmaz hırsız
Nasıl da yaşıyorsun, gayesiz ve kaygısız.
En değerli varımı alsanız da elimden
Yine de iz kalır kalbinizde sesimden.
Sizin korkup kaçtığınız gerçek olan ölümdür
Ölüm gerçeğin görüldüğü en güzel gündür.
Sen bu iğrenç dünyada olmasan da aç sefil
Mezarının üstünde, biter birkaç karanfil.
Öldüğünde yârine ulaşır kara haber
Dünyası kararacak,gönlü dolacak keder.
Mezar taşına adın ve namın yazılacak
Nüfus kütüklerinde ”ölü”damga olacak.
Yerine ulaşmış mı meraklan dilekçenin?
Kolların kalkmayacak,esirisin kelepçenin.
Sen! Kahkaha attığın günleri unuttun mu?
İçine koydukları,o tahta şey tabut mu?
Boşa kaldırma yumruk,elin atamaz tokat
Sil o yalan yaşları, bekleme artık şefkat.
Ve mezar bundan böyle,ebedi bir koğuştur.
Bu hüzünlü değil,yeniden bir doğuştur.
Mezar olmalı sana, gül bahçeli bir konak
Boşuna uğraşma, kazmaz toprağı tırnak.
ELMAS ERTAŞ
1994 KÜTAHYA