Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Gül nesli-kerbela ^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Gül peygamberimin her anı zikirdi,
Kimseyi kırmaz, cömert ve tatlı dilliydi
Zulmü sevmez, adalet bekçisiydi
Darda kalana yardım eden sevgiliydi
Hiç sevmezdi boş boğazlığı ve haksızlığı
Boş didişmeler ve ağız kavgasını
Haram belledi müslümana müslüman kanını
Ümmetine adadı tüm varını ve hayatını
Emanet bıraktı bize Ehl-i Beyt'ini
'Beni sever, seven Hasan ile Hüseyin'i
Onlar örnek Cennet gençleridir' dedi
Bunlar gonca gülleriydi, üzerine titrerdi
Lakin sığdıramadık dünyaya Hasan'ı
Barış canlısı, kimselere kıyamazdı
Müslüman müslümanı hep kollamalıydı
Çok acılar çekti, olmadı hiç davacı
Defalarca zehirledi münafıklar
Güzel günleri böldü haince kargaşalar
Sonunda kaleyi içten kuşattılar
Zehri eşi koydu, evden çıktı canavar
Hüseyin asla boyun eğmedi fasıklara
Sinsice plan kuruldu Kerbela'da
Ah! sığdıramadık onları dünyaya
Fakat hiç yakışmadı müslümanlara....
Doğru yolun son temsilcisiydi Hüseyin
Kahramanıydı mübarek Ehl-i Beyt'in
Susuz bıraktılar önünde fırat nehrinin
Sığmazdı bu vicdansızlık,insafa gelin!
Bir tarafta cennet ve Hüseyin
Öbür tarafta cehennem ve kalesi asiliğin
Karar sizin, seçim sizin
Ne olur müslümanlar! Cennet tarafına geçin
Kerbela çölü al renkli gül bahçesine döndü
Zalimin zulmünden korkan: imanını söndürdü
Dünya hırsından aslanlar insafsızca öldürüldü
Hüseyin'in safına geçenler anında cenneti gördü
Ah ümmet-i müslüman ah! Ne yaptınız
Kerbela'ya ölümsüz cehenem çukuru açtınız
Tüyü bitmedik yavrulara, gonca güllere yokmuydu insafınız
Yüreğime çözümsüz yaralar açtınız, canımı yaktınız
Ya-Rab, ne acı bir imtihandı, bu
Günlerdir emanetlerimiz aç ve susuzdu
Çatlamış dudaklara hain eller vuruyordu
Gül neslimiz Kerbele'da katliam oldu
Kerbela'da herkes müslümanım diyordu
Ezan okununca aynı safta namaz kılınıyordu
Kanlı eller, kılıcı bırakıp abdest alıyordu
Zalim korkusuyla tekrar kılıç ve oklar fırlatılıyordu
Beş bin acımasız ordunun karşısında
Hüseyin seksen kişiydi kadın ve çocuklarıyla
Kahramanlık mı bu, savaş mı yoksa?
Düpedüz zulüm! Boğuldu Kerbela figana
Nurlu başı ödül alma uğruna
Koparıp gül yüzü taktılar mızrak ucuna
Götürmek için valinin huzuruna
Nurlar yağıyordu O'nun öptüğü yanağına
Ey hz. Hüseyin! Ey peygamberin torunu!
Ey hz. Ali ile hz. Fatıma'nın oğlu!
Ey Ehl-i Beyt'in efendisi! Ey ümmetin göz nuru!
Nasıl kıydılar sana! Yasın dünyayı boğdu!
Allah'ım! Kerbela'da fasıkların yaptıklarından,
Sana sığınıyoruz, bu zulum ve insafsızlıktan,
Bizi bağışla, ey Resülüm! Yezid'in vicdansızlığından,
Affet bizi! Ehl-i Beyt'e yapılan katliamdan!
Kerbela ders olsun! Kıyamete kadar...
Allah'ın dediği olur, başka ne var?
Zalim ve dünya korkusuyla imanınızı satmayın, dostlar!
Bu ordu Hz. H üseyin'in tarafına koşsaydı; övülürdü müslümanlar.
Ne zalim dayanırdı ne de zulüm yapanlar...
Nuray Ülker
