ÇAĞRI - Duyuru - İla ... Mesaj Detayi Antoloj ...

Gönderen: Jijan Jiyan
Tarih: 05.07.2007 02:27
Konu: insan niçin yazar

Bir sokağın ortasında durmuşum kulaklarımla şehrinize bakmışım, parmaklarımda sesinizi duymuşum, gözlerimde akmışım sözlerimde kalmışım. anlat, bu sis ne zaman kalkar hadi yatıştır beni bu cenazenin başında, hadi yatıştır. sustur beni dudağımda küfür akciğerlerimle sevmişim, bu yüzden ben hep koşmuşum hadi durdur beni.hadi ağlamadan durdur beni yada öldür beni.ben bir serçeyim tek damla göz yaşımı içmişim hadi kandır beni gelecek mavi günlere dair hadi kandır.ben kendimde devşirmişim kürt olmuşum türk olmuşum kavga edip kabuk tutmuşum ölmüşüm ölmüşüm kanayıp durmuşum hadi barıştır beni hadi barıştır.ben mavi sanmışım gri kesmişim damar damar kahverengi kan akmışım hadi dindir beni hadi dindir.belkide bu yasa yegane dindir.ben yedi cücelerin sekizincisiyim içimde bir bahçe içimde bir dalga hadi sahil ol kum ol hadi kum ol.ölü bir çocuğun yüzünü taşıdım bugün dilimde, adı biz adı sen hadi öp uyansın binyıllık bu güzellik uykusundan hadi öp.ben bu kentin orta yerinde durmuşum dinlemişim görmüşüm susmuşum şimdi okuyan gözlerinde söz olmuşum renk olmuşum serçe olmuş göz yaşımı içmişim hadi dağıt bu sisi yıka bu kanı hadi yıka.ben sahneye koca bir dünya kurmuşum oynayıp durmuşum sonra bir durmuşum onla yanıp durmuşum hadi söndür beni.
Yazmıyorum ağlamanın yeni bir yolunu biçimlendiriyorum.herkes gibi aslında yalnız kalıyor kısa bir zaman diliminde rahatsızlığımı dışarı akıtıyorum tasarlamıyorum düşünmüyorum kural koymuyorum işte herkes gibi ağlamak gibi dolunca gelip bu cafenin köşesine akıyorum kanıyorum kusuyorum