Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
FİGeN III
Buluşmadan ayrılmak bize mahsustur
Ne seve bildin ne de vazgeçtin
Şarabı içmeden lezzet istersin
Böyle düşünce sana mahsustur
Kararsız sevdalar hep beni bulur
Önce yanaşır sonra koşuşur
Ceylanlar bile arkandan gelir
Lütfen bu can’ın davetine gel
Şiirler niçin yazılır sanki
Ezgilerin sebebi yaşamın kendisidir
Özetlersek hayatın nüktesidir
Böyle biline böyle dillene
Her şey Figen’le başladı yeniden
Kendi gitti fidan kaldı yerinde
Fidan suya Figen duyguya muhtaç
Kendisin bilmem fidanı kurtaracağın
Sözlerime kem vurursan
İçerimde cam vurursan
Nazarıma dem vurursan
Kör ola gözün kör ola
Nazar etme ihtiyaç yok
Madem sende izdivaç yok
Hadi benle oyun oynama
Git kendin gibisini seç
Bu sır dolu gözlerinle
Bir baktın ki sorma gitsin
Niye baktın demiyorum
Bu pişmanlık sende niye
Hem pişirdin hem yiyorsun
Sonra pişman oluyorsun
Ne bu turşu ne lahana
Bir daha yaklaşma toz olursun
Sen kök iken dala çeviririm
Beklenmedik hâle çeviririm
Deniz isen göle çeviririm
Bakışmaya çıkar isen
Sen gibisini ne gördüm ne duydum
Aşkımı böylesine ne verdim ne aldım
Ciddiyetsiz tavrına her zaman güldüm
Ne gölge ver ne ihsan yeter ki kaybol
Kalem yine kustu sen yorulmadın
Bir başka işin yok mu senin
Restorana girince hiç çıkmaz mısın
İster çık ister çıkma işim var benim
O güzel sevgini bana yaşatmış iken
Bütün varlığınla kuşatmış iken
Sorunları bir tarafa aşırtmış iken
Niye ayrıldık bilemedim ki
Sen de mi brütüs demeye geldi
Bakışı bilmeden gönül istersin
Gönlümü verince kaçıp gidersin
Aklına sahip çık artık karar ver
Kahverengi gözlerinle bayıltıyorsun
Kararsız kalıp hep şaşırtıyorsun
Emin ol kendinden emin ol benden
Bu fırsat her zaman elde bulunmaz
Şanlıurfa.2004
Abdulvahap Yektir
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
