Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
her an birine dokunmakla
başlıyor ve son buluyor var olan
tozlu kitaplarımın
sayısı çoğaldıkça küçülüyorum
metrekaresiz odamda
tek tanıklar mısralarım -kağıtla vuslatı bulan-
hengame dünyamın
çetrefil bilgileriyle
zam'an' sorunumla
yetişemiyorum muzaffer sonlara
yalnız benim bu savaşta kaybolan..
giden gitmiş mekandan
ölüm de çare değil
bir saniye çalmak için
geri gel(e) meyecek yaşananlardan..
kelimeler de tükendi
tek uğraşımız kendimiz
yalnızlık ve bencillik
çağın zehri
giriyor düşüncelere
- bende de yüz bulan-
geriye kalıyor beraber olana özlem
dost muhebbetlerinde geniş zamanlı kurulan
ama geçmiş zamana atfedilen sözler
yaşama telaşına mağlup olan..
boynu büküktür en önemlisi
'sevmek' fiilinin çekimi
acısını saklar her gece
gözyaşlarına ortak olan
düşleyip te düşte kalan..
aslım gökçen yağmur
21.06.2006
23.23