Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
’’HARP VE FELAKET’’ ŞIIRINDEN
Arkadaş, yoldaş, ey vatandaş, oyan!
Yatma artık, yeter... Değişti zaman,
Sıyrılır bak, yavaş-yavaş zülmet,
Barı dan yıldızından al ibret!
Ne diyor, bak, o penbe çöhreli nur?
Sehir olmuş, demek güneş doğuyor,
Azacık varsa hissü-vicdanın,
Kalk oyan, sönmemişse imanın.
Kalk oyan! Gör ne fikre hadimsin, (sahipsin)
Kimlerin oğlusun? Nesin? Kimsin?
Sürünüb durma böyle, bir yüksel!
Bir düşün, beş-altı asr evvel
Ne idin? Şimdi nerdesin? Bu ne yes? (matem,yas)
Acaba, yok mu sende izzeti-nefs? (şerefi kayret)
Bir kadar serhoş oldun, işte yeter,
Diksinib bir ayıl da gör ne haber? !
Adem evladı kol-kanat açarak,
Çarpışır yerde, gögde od saçarak.
Yetişir, haydı, zefi, eczi burak! (zaifliği,acizliği burak)
Kan, elov püsküren mühitine bak! (çevrene bak)
Bak da bir an tasevvir et yarını,
Daha sürekli at adımlarını!
Kim bakıb dursa, bil ki, kayb edecek,
Ayak altında mehv olup gidecek.
Sürüsünden kenar olan kuyunu
Canavar parçalar görüb de bunu. (canavar-kurt)
Dona kalmakta var mı bir mena? (mena-anlam)
Bunca zillet yetişmeyir mi sana? !
Çok ezildin, yetir, er oğlu er ol,
Öırpınıp çareyi-hilas ara, bul! (çareyi-hilas- kurtulmak çaresini, yolunu)
Koşarak nura cehli et pamal! (cahilliği mağlub et)
Hep senindir şeref, ümid, ikbal.
Şaşırıp durma böyle... Bir aydın
İdeal arkasınca koş, çırpın!
İdealsız nicat ümidi mehal... (boş)
İttihad! İşte en büyük ideal!
Seni kurtarsa, kurtarır birlik,
Çünki birlikdedir fakat dirilik! ..
(1916 yılında yazılmış)
