Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Eyninde «cinsi» şalvar,
Belinde enli kemer,
Saçı çiyinlerinde
Döşünde emblemler,
Firmenli bir türk ile
Men danışdım erk ile:
- Burda çörek tapmısan, bes seadet, bes Veten?
Çörek seadet deyil, unutdunmu bunu sen?
Üç il,
Beş il,
Ne zaman,
Döneceksen Vetene?
- Harda qarnım toxdursa, ora Vetendir mene,-
Deye qehqehe çekdi.
O bu qehqesile üzüme şille çekdi.
Bir qarınlıq çörekçün sen unutdun her şeyi,
Sen çöreye bağladın, taleyini, baxtını,
Bes Vetenin taleyi?
Bes onu kim düşünsün?
Veten düşmenlerinin qanını tökmek üçün,
Kimin kini, qezebi,
Yanıb gülleye dönsün?
Burda çörek tapmısan,
bes seadet,
bes Veten?
Çörek seadet deyil; unutdunmu bunu sen?
Seadet - Veten demek!
O, Vetene bağlıdır,
Elin qelbi dağlısa, senin qelbin dağlıdır.
Bes her zülme, cefaya nece dayanmış baban?
Elle gelen yası da toy-bayram sanmış baban.
Elsiz bir seadeti seadet bilmemişler.
Unutma,
«El içinde - öl içinde» -
demişler.
Veten – namus,
namusu
ite atsan it yemez.
Yal üçün zingildeyer, namusu zingildemez.
Sen insansan!
Namusun, el qeyretin hanı bes?
Namusu elef kimi gövşeme! ..
o, yeyilmez!
Bir parçacıq çörekçün hamı qaçsın Vetenden
Bes Vetende kim olsun?
Kederinden qaçdığın,
Sabahkı sevincine uzaqdan el açdığın,
O su, hava,
o tarpaq,
Qoy sene qenim olsun!
«Harda qarnım tox ise, ora Vetendir» - dedin.
Sen Veteni çöreye nece qurban eledin?
Burda çörek qazanıb özünü de itirdin.
Bığ dalınca gelirken, saqqalı müfte verdin.
Qürbetde çoreyin var,
üreyin yoxdur senin.
Anasız bir uşaqsan,
Qıvrıl yat,
dinme!
Qelbin
oyuq-oyuqdur senin!
Çöreyin var,
Bes hanı, saçına sığal çeken,
Vetenin külekleri?
Seni sermest eyleyen gülleri, çiçekleri?
Hanı Veten havası?
Hanı ana laylası? ..
Veten yanız çörekmi?
Bes bunlar?
bunlar hanı?
Bır parçacıq çöreye satarlarmı ananı?
BEXTİYAR VAHABZADE
Avqust, 1972. Berlin
