Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Menim dilimden qopan dualarda, pıçıltılarda bu dünyanın xoşbextliklerinden yüksek olub insanın qelbini dolduran seadetin ne cür elde edildiyini görmürsenmi? Ruhu menim şeirlerimde çırpınan bir adam tek olmadığı üçün bedbext ola bilmez...
Seni and verirem içilen anda,
Girmişem tabuta, ruhum soyma.
Meni gözleyen var Tanrı dağında,
Meniynen getmesen, meni de qoyma.
Sen meni do qoyma, özün getmesen.
Getsem, Tanrı sorar: 'Niye gelmisen? '
Neler çekdiyimi bilen tekce sen,
Meniynen getmesen, meni de qoyma.
Ey Tanrı dağına sedd çekib durman,
Sığmaz ne sevgiye, ne anda Turan.
Bir yola çıxmışam, sonunda Turan,
Meniynen getmesen, meni de qoyma.
Ruhu sözlerimde çırpman ölke:
- Turan bir ölkedi üstünde kölge.
Tilsimi seniynen açıldı belke,
Meniynen getmesen, meni de qoyma.
Ne Qırğız, ne Özbek, ne Türk, ne Türkmen,
Bilmir ki, qalmışam meydanda tek men...
Tenhalıq ölüme tuş gelir hökmen;
Meniynen getmesen, meni do qoyma.
Ruhumda qurd ular, xeberin olmaz!
Göz yaşın nedendir gözüne dolmaz?
Men senin Balanam, ölüm hökmü yaz,
Meniynen getmesen, meni do qoyma.
Seniynen müqeddes o anı gördüm,
İncili, Zeburu, Quranı gördüm.
Men senin ruhunda Turanı gördüm,
Meniynen getmesen, meni de qoyma.
Seni soruşana 'ruhumsan' dedim,
'Bu canım o ruhsuz ölecek' dedim.
Tanrı hüzuruna nece tek gedim?
Meniynen getmesen, meni de qoyma.
RÜSTEM BEHRUDİ
