Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
“MENİM XALQIM”
Dili sene dost deyenin eli gizlice,
Esrlerdir ayağının qazıb altını.
Sen bu ağır günlerinde meğrursan nece,
Menim xalqım, uca saxla temiz adını!
Başımızın üstündedir, yene duman, çen,
Yolumuzu seçmeliyik biz beri başdan.
Ümidin var, heç bilmirem ne gözleyirsen,
“Dovşana qaç, tazıya tut” deyen qardaşdan? !
Edaletden hey dem vuran dostun sesinde,
Bu günecen bir zerre de haqq görmemişem.
Senden başqa xeyanetin mengenesinde,
Sıxılsa da “uf” demeyen xalq görmemişem...
Dost demisen qismetini basıb yeyene,
Besdir daha, heqiqetin gözlerine bax!
Neyleyesen, bes qatığa qara deyene
Açıq-aşkar haqq verirse güvendiyin dağ?
Tülkü ile dost olubdur hiyleger köpek,
Üzde menim terefimi saxlamasın o.
Deysin özce tepesine etdiyi kömek,
Teki vuran qolumuzu bağlamasın o.
Azadlığı vermeyecek sene kimse pay,
Ayağa dur, öz oduna, közüne güven.
Menim xalqım, bir kimseden gözleme haray,
Ağır sınaq günlerinde özüne güven...
RAFİQ YUSİFOĞLU
