Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Nedamet…!
Mezar ki, senin olan, benden uzak diyardı;
Gözyaşlarım isyankâr, tövbe edip silemem…
Şu yaşayan ölüler, bizlerden bahtiyardı;
Kırdığım hangi yürek, affedecek, bilemem…
Bazen durgun bir yürek, bazen azgın bir nehir;
Kıvrılarak akardı, ruhumda damla damla;
Ruhuma kelepçedir, nefis denen bu zehir;
Bahtiyarım diyemem, ne neşeyle, ne gamla….
Işıklar sönüyordu, yanıyorken karanlık;
Günahlarım soyunup, koynumda yatıyorken;
Yaşamak bir nefestir, ölüm farzet bir anlık;
Şeytan denen o melek, bire bin katıyorken…
Sen içimde bir volkan, bense tüten bacayım;
Her yanımda siyahın, aman vermez adı var;
Sana doğru yürüyen, topal bir karıncayım;
Yüreğimde tarifsiz, bir acının tadı var….
Kapılar kapanmadan, yetişmek mümkün olsa;
Beynimde gezip duran, soruya cevap bulsam;
Sensiz hayat çiçeğim, razıyım senle solsa;
Dünya benim olurdu, sana layık bir kulsam…
Tövbe ki başımızı gönüllü vurduğumuz;
Kimin ayak sesleri, bir bilsen zaman erir;
Kabul eyle Yarabbi el-pençe durduğumuz;
Belki bize mahşerde, dünyadan müjde verir…
Ali ALTINLI - 25/08/2007
Saat: 02:48
Sevgili dostlar…Şiirleri kıskandıran mutluluklar sizlerle olsun…Sağlık, sıhhat ve esenlikler diliyorum…
