Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Efsaneye benzer gerçek
Biri vardı, biri yokdu... Azerbaycan masallarının-nağıllarının çoğu böyle başlıyor. Ben de size Salatının nağılını söyleyeceğim. Ama gerçek bir nağıl.
Biri vardı, biri yokdu, Salatın adında bir kızcık vardı. Onu gazeteçi yazar Salatın Esgerovanın şerefine Salatın adlandırmışdılar. (Salatin Asgerova Karabağda ermeni terörçuları tarafından katle yetirilmişdir) Aslinde Salatın bu adı kendisi vermişdi ona, «Kızın olsa, benim adımı verersin» demişdi Aliye. Ali de kızınıa Salatın adını vermişdi. 1992 yılının 26 Şubatinda Hocalı işğal olunanda Salatın cemi 9 aylıkdı. Ermeniler Hocalıya girende anası Müşgünaz Salatını da kucağına alıb evden çıkıyor, adamlara katılarak ormana yüz tutuyor. Orman soğuk, kar da yağıyor, Salatın acıkmış, bir tarafdan de aramsız ateş sesleri. Bebek başlıyor bağırıb ağlamağa. Düşmenler ise nerde ses duyurdularsa, oraya ateş ediyor, insanları vahşicesine öldürüyordular. Anası Salatının sakinleştirmeğe çalışıyor ki, ermeniler sesi işidib onları öldürmesinler. Ana kızının ağzına kar veriyor, hatta tüpürcüğünü dudaklarına sürtüyor, ağzını elleri ile kapadıyor, bebekse susmuyor ki, susmuyor. Ormanın soğuğu, aclık, bir de atılan kurşunların, mermilerin sesinden korkan kızcık ovunmak bilmeden bağırıb ağlıyor, ağlıyor, ağlıyor... Zavallı anne başka çare bulamıyor, kalbi kan ağlaya-ağlaya bebeğınin ağız-burnunu berk-berk sarıyor. Hem de bilerekden öyle sarıyor ki boğulsun, birdefalık sussun coçuk. İnsanları kurtarmak için kendi coçuğunu kendi elleri ile boğuyor anne. Bebeyin sesi kesilende derinden nefes alanlar da oluyor, için-için göz yaşı tökenler de. Annneye də yorlar ki, ver coçuğu defnedelim. Razılaşmıyor Müşgünaz anne, bebegini kendinden de büyük derdi, acısı ile beraber omuzunda taııyor karlı ormanda.
Ermeniler onları rehine alıyorlar. İki günden sonra kafil he¬nirti duyor bebekde… Ve coçuk ağlamağa başlıyor. Anne yeniden hayata dönmüş bebeğini göz yaşları içinde bağrına basıyor…
Ölüme de, düşmene de böyle zafer şalıyor Salatın. Hocalılar her defa artık böyüyüb güzel bir kız olmuş Salatını görende o dehşetli günü hatırlıyor, «Kerametine şükür, allah! » diyorlar.
