Aşk'a Dair Herşey Mesaj Detayi Antoloji.com

Gönderen: Haydar Metin
Alan:   Grup:Aşk'a Dair Herşey
Tarih: 07.04.2017 21:07
Konu: Sonsuzlukta bir Adam

Sonu yok umutlarını
Kum tanesi içindemi sakladın?

Maaşını, her ay sonunda
çarinneli iç cebine, saymadan kordun!
Hoş, zaten bilmezdin ya saymayı..
Devletine güvenir
“Allah cümlesine zeval vermesin
işleri güçleri rast gitsin“ diye dua ederdin.
Caddeyi boydan boya silip süpürür
ucup giderdi gözlerin, aklınla
köydeki üzüm bagına bostanına.
Tarlaları „Osman mı sürecek bu yıl
Kaç Hakla ekin düşecek ki hakkıma“ desende
o kadar yıl
üç ögün bulgur pilavı bile inmedi sofrana!

Son durakta, Ulusa giden Minibüslerin orda
Cabbar Kıraathanesinde
her Batakta kaybedip, çay ısmarlar
Türübünden hikaye seyrine bayılırdın.
Aynaya resmin puslu,
sözün havada dügümlenip, yokluga düşerdi.
Celil´den
“Hile yapıyor y...ak, yoksa ceddine k....m“
lafını nezaman duydun?
Geceleri, eve giderken aklına gelir güler
Gününe ise şükrederdin.
“Evmi alsam uşaklara, ilerde lazım olur” desende
Hiç fikrin olmadı,bu koskoca dünya nasıl yönetilir diye,
yani sınıflardan bir habersiz!
Hadi ordanlı el savurdun boyunca.
Allah bilir, ömrüne ugramadık ne hasretlerin vardı
şöyle burun diregi sızlatan cinsten.
Mektep sırasına yanlışıkla bile oturmamışken
Emminden duydugun imamlardı her şeyin.
Hele Hz.Ali, ne güçlüydü öyle?
Koca Hayber kapısı tesbih tanesiydi mübaregin elinde.
Sayamazdın bir çırpıda ol imamların onikisini,
olsun onlar uluydu, kusura bakmazlardı.
Ellerini dulda sigini gölge ederlerdi muhakkak,
imam Cafer`i deden den dinlerken, ne rahatlardın!
“Yaşlandın oglum yaşlandın, saçın sakalın agardı
bak emeklinde geldi'
Ankara da, Bülbül deresine ömrüyün yarısını dogradın,
köreldi nerdeyse son jiletinde,
öbür yarın, ötelerde mal davar ardında geçti.
Taşlarda Tuz,
Sitilde Süt,
Yayıkta Tereyag hepsi ezberine oturdu da
Birkez bile aklına çoluk çocugu öpüp koklamak gelmedi!
Sevgiyi bir demet çigdeme sarmakta,ne acemi askerdin yaa.
Anılar, tepeden tırnaga içi geçmiş söylenir
“ee yaylı Hüsüyün,geçiyor yıllar dönülmüyor düne “ diye
Cıbır dag eteklerini arardı gözlerin.
Avuç ayasına akıp gitsede gönül derelerin
çentene hiç Peşgir koymadı anacıgın.
Ne tuhaf adamdın ya,
dogumun da, ölümünde aynı güne denk geldi.
şimdilerde Cabbar´ın oraya takılıyorum.
Armut dibine düşmüş diye alay ediyorlar..

Yalnız son günlerde
biraz duyar birazda görür oldum!
Kaya gibiyim kopmadım hayattan.
Bütünleştik toprakla!
Geçen Mayıs´ta Annem düşüp gitti ya,
öyle çöktüm ki
görsen kesin tanımazdın beni,
ondandır,
bugün
biraz sert
birazda hüzün doluyum Baba!

Haydar Metin