Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Değerli arkadaşlarım yeni şiirimi size sunuyorum.
SAYFA : 8
NO : 219
Şiirden Arda Kalan Tatsın
Şiirden arda kalan tatsın.
Denize vuran balığın acıyla hissettiği,
En gelgitinden yaşam dalgalarımsın.
Zamanın kararsızlığından doğan bir çocuk,
Kahkahan tuzu biberi sevdanın.
Metaforlar kadar kapalı mı bakışların?
Zırhlarla örtülü kale misin anlayamadığım?
Korku imparatorluğunun en acı türküsüdür ayrılık.
Sensizliğin uçurumlarından kopan söküklerimedir isyanım.
Benime yapışan iç benliğin manası.
Düş yorganımsın üzerime örtemediğim.
Kopmuş çığlıklarımın kanayan yanısın.
Tarzla doğdun hazla öldürür müsün?
En hüznünden içine çeken balçık mısın?
Hangi tuvalden geldiği bilemediğim iç sürecimsin.
Kahkahaların bir gökkuşağının güz eleğine sürükler beni
Nasıl tutunayım en belirsizliğe sürükleyen gözlerine.
Bir dalgasın hangi kıyımı yıkacağı belli olmayan.
Erimiş içimi aniden yıkıp geçen fay hattısın.
Belleği misin iç hafızamın?
Mekanlara anlam yükleyen bağım mısın?
Kurumuş ölü çiçeklerim var sana dair,
Kadavra yüklü umutlarda ölümlerim.
Ah! senin dökülmelerinden doğan sözcüğüm.
Can özümde yeşeren bir buğusun kararsız.
Her şeye rağmen şiirden arda kalan tatsın.
30.06.2016
Fatih Ataşçi
