Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
keseceğimiz deve sığır koyun keçi 1 yaşını doldurmuş olduğuna dikkat etmeliyiz
herhangi patlağı çatlağı olmamalı keseceğimiz hayvanın kurban bayramı boyunca
kurbanlık hayvanlar kurban edilebilir etini elimizden geldiği sürede az bi zamanda
tüketmeliyiz kurban etini fazla uzatmak pek hoş bi davranış değildir kestiğimiz
hayvanın bi 4 rekatlık namazı vardır niyet ettim Allah rızası için kurban namazı kılmaya diye niyet edilir ve Namaz tamamlanır etini dilediğiniz yere verebilirsiniz
ama akrabaya vermek sevapça biraz daha üstündür hörmetlerimle hata ve kusurlarımızı Allahu teaa affede hörmetlerimle Allah ilahi sıfatları üzerinde ismi azam teala ön önde gelen demektir şimdiden hepinizin bayramını kutluyorum sağlıcakla kalın
Rabbim bana dokuz şey emretti: Gizli halde de aleni halde de Allah'tan korkmamı, öfke ve rıza halinde de adaletli söz söylememi, fakirlikte de zenginlikte de iktisat yapmamı, benden kopana da sıla-ı rahim (dostluk) yapmamı, beni mahrum edene de vermemi, bana zulmedeni affetmemi, susma halimin tefekkür olmasını, konuşma halimin zikir olmasını, bakışımın ibret olmasını, marufu (doğru ve güzel olanı) emretmemi.
Alıntı haberlerden
Kurban kesmek akıllı, büluğ çağına ermiş, dinen zengin sayılacak kadar mal varlığına sahip ve mukim bir müslümanın yerine getirmesi gereken mâlî bir ibadettir.
Temel ihtiyaçlarından ve borcundan başka yirmi miskal (80.18 gr.) altın veya bunun değerinde para veya eşyaya sahip olan kişi dînen zengindir; dolayısıyla Allahu Teâlâ’nın kendisine bahşetmiş olduğu nimetlere şükran ifadesi ve Allah yolunda fedâkârlığın nişânesi olarak kurban kesmelidir.
Kurban, bayram gününün fecri doğduktan itibaren içüncü gün akşamına kadardır. Bu müddet içinde kurbanın kesilmesi şarttır.
Dînen zengin olan karı kocadan her birinin ayrı ayrı kurban kesmesi gerekir.
Kurban; koyun, keçi, sığır, manda ve deveden oluşur. Bunların dışındaki hayvanlar kurban olarak kesilemezler. Hayvanın sağlıklı, âzâları tam ve besili olması hem ibadetin hem kişilerin sıhhati açısından önemlidir.
Kurban edilecek hayvana acı çektirilmemeli, eziyet edilmemelidir. Hayvanlar ehil kişiler tarafından kesilmeli ve kesim işlemi süratli bir şekilde yerine getirilmelidir.
Kurban sahibi kurban etinden yiyebilir. Yenecek ve dağıtılacak miktar konusunda kesin bir ölçü olmamakla beraber genel dinî teamül kurban etinin üç eşit parçaya bölünüp bir parçasının kurban sahibi ve bakmakla yükümlü olduğu kimseler tarafından tüketilmesi, diğer bir parçasının zengin dahi olsalar eş, dost ve akrabaya hediye edilmesi, üçüncü parçasının da kurban kesemeyen fakir kimselere dağıtılması şeklindedir.
Hicrî takvimin son ayı olan Zilhicce’nin 10, 11, 12 ve 13. günleri kurban bayramı günleridir.
Biz müslümanlar için Zilhicce de Ramazan gibi çok müstesna bir aydır. Her şeyden önce bu güzel ay, İslâm’ın beş temelinden birini teşkil eden o muazzam ve muhteşem hac farizasının îfâ edildiği aydır. Helal para ile ve usulüne uygun olarak yapılmış bir haccın mükâfâtı ise ancak ve ancak cennetir.
Zilhicce ayının bayrama kadarki on günü feyizli, kıymetli, sevaplı ve mübarek günlerdir. Mümkün oldukça oruçla, zikirle ve ibadetle geçirilmelidir. Kurban bayramının arefesi olan gün ise “üzerine güneşin doğduğu en hayırlı gün”dür. Allahu Teâlâ hazretleri, bu mukaddes günde nice âsî ve mücrim kulunu lütfuyla af ve mağfiret ederek rahmetine erdirir, rızasına nail eder ve cehennemden âzâd eder.
Hadîs-i şerîfte buyurulur ki: “Bir kimse arefe günü oruç tutarsa Allah onun iki senesinin günahlarını mağfiret eder: Bir önündeki senesi, bir de geride bıraktığı sene…”
Maddî durumu müsait hâli vakti yerinde olan müslümanların bayram günü kurban kesmesi vaciptir. Kurban için harcanan para Allah indinde çok sevgilidir. Hz. Ali Efendimiz’in Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem’den rivayet ettiği bir hadîs-i şerîfte şöyle buyurulur: “Kim ki gönül hoşluğu ile ve sevabını Allah’dan umarak kurbanını keserse, o kurban onun için cehenneme perde ve mâni olur.” Bu, her türlü zahmet ve sıkıntıya katlanmaya değer bir sonuçtur ve ne büyük bir müjdedir.
Kurban Nedir?
Kurban, “yaklaşmak, yakın olmak” mânalarına gelen Arapça kurb kelimesinden gelir.
Kurbiyet, Allahu Teâlâ hazretlerine, O’nun ibadet ve taatine ve neticesinde Hakk’ın tevfîkine ve inayetine yakın olmak demektir.
Yakınlık karşılıklıdır. Kul Rabbine yakın olduğu gibi Rabbi de kuluna yakın olur. Kendisine bir karış yaklaşan kuluna Allahu Teâlâ bir kulaç yaklaşır. O, kuluna şah damarından daha yakındır.
Rabbi ile kulu arasındaki yakınlık zaman ve mesafe itibariyle değildir. O kuluna muhabbeti ile, rızası ile, yardımı ve lütfu ile yakındır. Kul ise Rabbine farz ve nafile ibadetlerle ve en önemlisi de bu ibadetleri îfâ ederkenki edebiyle yaklaşabilir.
Aziz Muhmûd-ı Hüdâyî hazretleri der ki;
Dilersen olasın makbûl-i Hazret
Müeddeb ol bulasın tâ ki kurbet.
Kurban, Allahu Teâlâ hazretlerine yakınlık elde etmek niyetiyle ve ibadet maksadıyla belirli şartları taşıyan hayvanı usulüne uygun olarak kesmektir. Bu amaçla kesilen hayvana kurban veya udhiye bilvesile idrak ve ihya edilen, kutlanan bayrama da kurban bayramı –ıydü’l-adhâ- denilir.
İslâmî literatürde ibadet amacıyla kesilen hayvana udhiye denilirken, eti için kesilen hayvana zebîha denilir. Udhiye adlandırması, hayvanın kurban bayramında kuşluk vakti (duhâ) kesilmekte oluşu ile açıklanır. İbadet anlamında Kur’an’da geçen nesike, nüsük ve mensek kelimeleri de özelde kurbanı ifade eder.
Hac ve umrede kesilen kurbanlar ise genel olarak “sevkedilip götürülen, sunulan şey” mânasında hedy veya kesilen hayvanın büyük baş ya da küçük baş oluşuna göre bedene ve dem şeklinde özel isimler alır.
Doğan çocuk için kesilen kurbana da yeni doğan çocuğun başındaki saçın adından hareketle akîka denilmiştir.
Türkçe’de ise kurban kelimesi yalın olarak kullanıldığında kurban bayramında ibadet amacıyla kesilen hayvanı ve bu kesim işlemini ifade ederken diğerleri türüne göre “adak kurbanı, kefaret kurbanı” gibi özel adlarla isimlendirilir.
Esasen Türkçe’de kurban kelimesinin kullanımı seslenme ifadesinden tutun da sevgi ve şefkatle yaklaşım ifadesine kadar geniş bir yelpazeye yayılmıştır. Kurban kesmek özel kullanımı kadar kurban etmek, kurban olmak, kurban gitmek, kurban vermek deyimleri de dilimize yerleşerek dinin ve dilin bir milletin kültüründe nasıl yoğrulup mezcedilebildiğine güzel bir misal teşkil etmiştir.
Her yıl olduğu gibi bu yıl da kurbanı bir 'hayvan katliamı' gibi gösteren kişi ve kurumlar olacaktır. Ancak vejeteryanlar dışında bu insanların da bir şekilde “et yediğini” ve bu etlerin de “uzaydan gelmediğini” düşünürsek esasında onların bu tutumlarının mesnetsiz olduğunu söyleyebiliriz. Tabi burada müslümanların da hassas, temiz ve titiz olması, bu ibadeti usulüne uygun biçimde “layıkıyla” yerine getirmesi, bu tip insanlara malzeme çıkarmaması lazım... |
Tasavvufta, dış âlemdeki hayvanı kurban etmek, kulun iç âlemdeki hayvânî yönlerini Allah rızası için kurban etmesi mânâsına gelir.
En büyük kurban, kulun nefsini feda etmesidir. Kurbanlık koç nefsin simgesidir. Diğer varlıkların Hakk’a ermelerine aracı olması ve “emaneti” yüklenmesi itibariyle insana –kurban-ı ekrem denilmiştir.
Fuzûlî der ki;
Yılda bir kurban keserler halk-ı âlem iyd için
Dem-be-dem sâat-be-sâat ben senin kurbânınım.
Mü’min kul, kurban kesmekle Allah’ın emrine boyun eğdiğini ve kulluk şuuruna sahip olduğunu ispat etmiş olur. Zaten Kur’ân-ı Kerîm’de şöyle buyurulmuştur: “O (kurban) ların ne etleri, ne de kanları Allah’a ulaşır. Fakat sizden O’na (yalnız) takvânız (saygı ve itaatiniz) ulaşır. Size doğru yolu gösterdiğinden dolayı Allah’ı tekbir edesiniz (büyüklüğünü anasınız) diye onları sizin fayda ve hizmetinize verdi.” (22/Hac, 37) .
Kurban, Allah’a yaklaştıran bir vesiledir. Ancak bu eylemin içinin takvâ ile doldurulması gerekir. Eğer bu hareket takvâdan uzak olursa artık bu kurban sevabı olmayan bir gelenek haline dönüşür.
Kurbanın akıtılan kandan ve dağıtılan etten ibaret olduğu zannedilir. İnsanlar için durum böyle olabilir. Oysa Allahu Teâlâ hazretleri kurbanın ne etine ne de kanına bakar, O’nun için önemli olan hayvanın sırf kendi rızası için kesilmesidir. Kurban edilen hayvan Allah rızası için kesilmiyorsa o kurbanın hiçbir değeri yoktur. Cenâb-ı Hakk’ın değer verdiği, karşılığında mükâfât yazdığı şey insanın ihlası, iyi niyeti ve samimiyetidir.
Kurban Allahu Teâlâ’ya verdiği nimetlerden dolayı şükür anlamı da taşır. Mü’minler her kurban kesiminde, Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail’in Allahu Teâlâ’nın emrine mutlak itaat ve tam teslimiyet gösterdikleri o kadîm ve şerefli hatırayı anarlar ve kendilerinin de benzer bir durumda aynı şekilde itaate hazır olduklarını göstermiş olurlar.
Yurt dışı ve yurt içi kurban organizasyonlarının giderek arttığı bir dönemde,
bu ibadeti 'layıkıyla yerine getirme' hassasiyetleri taşıyan kurban organizasyonlarını araştırmak ve kurban etlerinin 'gerçek ihtiyaç sahiplerine ulaşmasını sağlamak' ayrı bir zorunluluk haline geldi.
Uluslar arası sivil toplum kuruluşlarından olan Mahmud Es’ad Coşan Vakfı, düzenlediği uluslararası kurban organizasyonu ile bu konularda oldukça tecrübeli kuruluşlardan birisi. Merkezi Avustralya'da bulunan MEC Vakfı (MEC Foundation) , son 5 yıldır düzenlediği kurban organizasyonuyla Endonezya’daki yardıma muhtaç, gerçek ihtiyaç sahibi yüzbinlerce aileye yardım elini uzatıyor.
Yerel halkın neredeyse tamamı tarafından tanınan vakfın çalışmaları; kurban faaliyetlerinin ana merkezi olan Yogyakarta eyaletinin üst düzey yöneticileri, eyalet sultanı ve medya tarafından her yıl ilgiyle takip ediliyor. Organizasyonun büyüklüğü ve yapılan yardımın mahiyeti karşısında memnuniyetlerini ve hayranlıklarını ifade eden Endonezyalılar kurban bağışlarının önemli bölümünün Türkiye’den yapılmış olmasına da ayrıca seviniyorlar.
Bu organizasyon sayesinde dünyanın dört bir köşesine yayılmış, en ücra köşelerde bulunup birbirini “bilme” imkanı olmayan onbinlerce insan arasında dostluk bağları kuruluyor ve kardeşlik duyguları oluşuyor.
Bu anlamlı faaliyete siz de ortak olmak ve sevdiklerinizi de ortak etmek için bu yıl ki organizasyonu kaçırmayın… Detaylı bilgi ve online kurban bağışı için
