Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ADI SOYADI : Serhat GENCER
RÜTBESİ : Dz.P.Astsb.Çvş.
DOĞUM YERİ : Kırıkkale
DOĞUM TARİHİ : 1973
OLAY TARİHİ : 08.01.1994
ŞEHADET TARİHİ : 08.01.1994
ŞEHİT OLDUĞU YER : Şırnak-Maden
Olay Açıklaması:Teröristlerle silahlı çatışma
Serhat GENÇER’in şehit olduğu çatışmada yaralanarak belden aşağısı tutmayan görgü tanığı gazi olayı kısaca şöyle anlatıyor;
***Ben komutanımın habercisiydim.Hergün farklı yerlere göreve giderdik.O gün akşam da pusu için hazırlık yaparken Serhat komutanımız elinde bulunan bir mektubu göreve gitmeyen tim komutanı Recep Astsubaya uzatarak, ‘ben rahmetlik dedemi çok severdim,bugün rüyamda gördüm,beni yanına çağırıyor.Eğer ben şehit olursam bu mektubu aileme gönderirsin’ diyordu.Recep astsubay da ‘hadi ordan sende’ diyerek mektubu almak istemedi.Serhat komutanım, bu sefer de mektubu başka bir askere vererek ‘yarın bu mektubu posta ile gönderirsin’ diyordu.
***Pusu yerine çıktık.Komutanım bana dönerek, ‘bugün Miraç Kandili, sen sivildeyken imamdın.Hadi beraber 2 rekat namaz kılıp, Yasin okuyalım’ dedi.Hava iyiden iyiye karardığı anda çatışma çıktı.Yarım saate yakın çatışma sürdü.Ben yaralanmışım.Belimden kurşun yedim, hareket edemiyordum.Bizim bulunduğumuz mevzide ise, bütün arkadaşlarım şehit olmuştu.Hepimizin mermisi bitmişti.Serhat komutanımız belindeki tabancasını çekerek ‘gelin hainler,hepinizi haklayacağım’ diye haykırıyordu.Tabancasındaki mermi de bitmişti.Herşey gözümün önünde olup bitiyordu.Ben ise hiçbir şey yapamıyordum.Artık pusu yerinde patır patır teröristlerin ayak sesleri ve Kürtçe konuşmalar duyulmaya başlamıştı.Serhat komutanım birden yanından geçen teröristin üstüne atlayarak, belinden çıkardığı kasatura ile habire süngülüyordu.Arkadan bir kadın terörist gelerek serhat komutanımızı şehit etti.Tam benim üzerime düştü.
***Orada ne kadar kaldığımı bilmiyorum.Bir ara kendime geldiğimde, asker elbiseli birkaç kişi bağırarak, ‘yaralı var mı biz askeriz, yaralılara yardım yapacağız’ dediklerini duydum. Ama sesimi hiç çıkarmadım.Çünkü Serhat komutanımız bize hep bu olayları anlatır, gün ışıyana kadar hiç sesinizi çıkarmayın diye dersler verirdi.Gün ışıdıktan sonra asker arkadaşlar gelerek beni aldılar.Arkadaşlar ve komutanlarım, bana olayı soruyor, ben ise ağlayarak, neden ben şehit olmadım diye inliyordum.Allah rahmet eylesin…
O MEKTUP:
Sevgili Ailem
İlk önce hepinizi çok sevdiğimi söylemek istiyorum.Bu mektup ancak ben öldükten sonra sizin elinize geçecektir.
Beni asla unutmayın.Hep kalbinizin bir köşesinde saklayın.Şunu asla unutmayın, Allah’ın verdiği canı Allah’tan başkası alamaz.Bu yüzden üzülmeyin.Yalnız size söylemek istediğim bir şey var.Ben BURCU’yu çok seviyordum ve bu sevgimi de mezara götürüyorum.Ben burda öldümse Allah yolunda, vatan namus ve millet yolunda öldüm.Benimle aslında gurur duyun ve gülün.Asla ağlamayın.Eğer ağlarsanız ben yattığım yerde rahat edemem.Dedeme’de hepinizin selamını söylerim.Kendinize çok iyi bakın.Sizleri çok seviyorum.Hepinizi çok özledim.Oğlunuz
Yazacak başka bir şey bulamıyorum
SERHAT GENÇER
Dz.P.Astsb.Çvş.
KAYNAK: Koray gürbüz-Hüseyin özlük, Şehit Mektupları, syf:17-18-19
TÜM ŞEHİTLERİMİZİN RUHLARI ŞÂD OLSUN…
SİZLERİ UNUTMADIK, UNUTMAYACAĞIZ…
